Odavno je poznato da je malarija harala i u antičko doba, ali najnovija studija naučnika Hendrika Poinara sa Univerziteta MekMaster u Kanadi dokazuje da je malarija bila u najmanju ruku jedan od nekoliko ključnih faktora pada Rimskog carstva.
On i njegovi saradnici su tragali za DNK tragovima uzročnika malarije plazmodija u ostacima kostiju i zuba 58 odraslih i dece iz rimskog doba. Uzorke su prikupili sa antičkih groblja iz doba Rima na lokalitetima Isola Sakra, Velia i Vanjari, sve u Italiji. Reč je o osobama koje su umrle u prvom, odnosno trećem veku nove ere.
Uprkos tome što je reč o potrazi DNK mikroorganizma u ostacima ljudskih tela starih skoro 2000 godina, naučnicima je uspelo da izoluju tragove Plasmodium falciparum-a, uzročnika izuzetno opasnog oblika bolesti Malaria tropica. Oni nisu tragali napamet. Nešto ranije tragovi malarije otkriveni su u nekoliko dečjih skeleta.
"U starom Rimu kao i u staroj Grčkoj postojali su zapisi o bolesti koja po simptomima podseća na malariju", kazala je za SPON Stefani Marsiniak iz Centra za antički DNK.
O sumnjivoj bolesti čestoj u močvarnim područjima pisao je još i Hipokrat, o epidemijama malarije postoje dokazi čak i iz starog Egipta, a tragove malarije u dvema egipatskim mumijama starim 1.500 godina pronašao je pre nekoliko godina i jedan nemački naučnik. Danas zapravo više nije ni pitanje da li je malarija harala i antičkim svetom, nego koliko žestoko.
"Smrt se širila kao požar u starom Rimu", kazao je za SPON Poinar, jedan od istraživača koji smatra da je malarija, koju prenose komarci, zapravo toliko oslabila Rimsko carstvo, da je vrlo moguće da je doprinela propasti imperije.
(Express.hr)
