Malo ko od Beograđana zna da na teritoriji prestonice postoji 15 lovišta sa preko 10.000 lovaca! Takva lovišta postoje na čak 12 od 17 opština, pa čak i na onim koje slove za gradske poput Novog Beograda, Čukarice, Palilule, Zvezdare, Zemuna ili Rakovice. Neka su u nadležnosti Lovačkog saveza Srbije, za neka su zadužene “Srbijašume”, a jednim gazduje Vojska Srbije.
Među lovcima se može naći i tek punoletni podmladak, ali i oni u osmoj deceniji života, koji kako kaže Milan Kuzmanović, upravnik lovišta u blizini Mirijeva na kojem se dogodila tragedija, uglavnom preovlađuju.
"Razlog za to je što mladi nemaju novca za učlanjenje koje za starije od 30 godina iznosi 120.000 dinara, a tu je i čitava procedura oko dobijanja dozvole za oružje, polaganja lovačkog ispita i lekarskih pregleda", objašnjava Kuzmanović.
Lovci nisu ograničeni starosnom dobi, a lekarsko uverenje moraju priložiti na svakih tri do pet godina.
"Najveće lovište u Beogradu je u opštini Grocka - “Gavranski potok”, i ima više od 1.000 članova, dok naš “Pančevački rit” broji oko 450 lovaca", dodaje sagovornik.
NE PROPUSTITE
Kuzmanović kaže da su lovci u Beogradu, kao naseljenom gradu koji neprestano raste, uskraćeni za lovne površine.
"Kako se grade nova naselja i putevi, tako se i površina lovišta smanjuje ili deli na više parcela", kaže on.
Nelovne površine su 200 metara od poslednje kuće u naselju ili puta. Lovišta u Beogradu su, opisuju lovci, uglavnom ravničarska ili brežuljkasta, oranice ili njive, visoka trava ili šipražje, na severu sa kanalima i barama, a uz Dunav šumski predeo.
"Teritorije dobijene na gazdovanje uređuju udruženja. U lov kreće grupa od minimum troje ljudi, od kojih jedan mora da bude vođa lovačke grupe. Na opštinama Palilula i Zvezdara na kojem se nalazi lovište “Pančevački rit”, love se divlje svinje i fazani", dodaje Kuzmanović.
Od krupne divljači na teritoriji prestonice love se i srne, jelen lopatar i mufloni, a od sitne zečevi, jarebice, divlje guske, divlje patke, prepelice... Kako kažu lovci, ovo nije nimalo laka zanimacija. Teško je preći 20 kilometara po asfaltu, a kamoli uzbrdo-nizbrdo. Lovišta na teritoriji Beograda površine su od 15.000 do preko 45.000 hektara, kao što je “Donji Srem” u Zemunu i Novom Beogradu.
Tragedija koja se pre dva dana dogodila u Mirijevu, kada je B. M. (75) preminuo pošto ga je lovac I. V. (77) slučajno upucao, prema rečima članova Lovačkog udruženja “Beograd”, prva je takve vrste kod njih u istoriji dugoj 120 godina.
"Ono što sam prvo naučio bilo je da zakočena puška ne garantuje nikakvu sigurnost. Ako je metak u cevi, to nije garant da neće opaliti. Čuo sam za slučajeve gde su lovci slučajno ubili svoje pse, pa čak i čoveka", kaže sugrađanin Dragan K. koji je nedeljom redovan u lovu.
(Kurir.rs/Blic/Miroslava Brkić)
Foto Profimedia
NE PROPUSTITE
