Dimitrijević je u nastavku svedočenja tvrdio da Nedićeva vlada, kao ni sam Nedić ne mogu biti odgovorni za holokaust, jer do kraja 1943. godine nije mogao da kontroliše pripadnike svojih bezbednosnih struktura.
On je rekao da su 1942. godine po naredbi nemačkog generala Majsnera iz Nedićeve vlada bila izuzeta ovlašćenja policije.Dimitrijević je svedočio i o ulozi Nedićevih bezbednosnih struktura u borbi sa ustanicima 1941. godine.
Nastavak suđenja zakazan je za 28. oktobar. Pre početka suđenja ispred zgrade Višeg suda u Timočkoj ulici pristalice SKOJ-a i Nove komunističke partije protestovale su zbog rehabilitacije Nedića, tvrdeći da je izdajnik, dok su oni koji podržavaju postupak rehabilitacije nosili transprent na kojem je pisalo "Nedić srpski junak" .
Između dve grupe gađana nije bilo incidenata, a zgradu suda obezbeđivale su jake policijske snage.Postupak rehabilitacije Nedića počeo je 7. decembra 2015, sedam godina pošto su zahtev za rehabilitaciju podneli Srpski liberalni savet, Udruženje političkih zatvorenika i žrtava komunističkog režima i porodica Nedić.
Milan Nedić je bio predsednik srpske vlade u periodu nacističke okupacije. Zemlju je napustio krajem 1945. godine, ali je ubrzo uhapšen u Austriji i savezničke snage su ga izručile Jugoslaviji. Nediću nije suđeno, jer je 4. februara 1946. godine izvršio samoubistvo skokom sa prozora istražnog zatvora.
