To piše Vašington Post uz opasku da ruska retorika nije u razlazu s retorikom medija na Balkanu pa tako u Beogradu egzistira 109 organizacija koje rade na promociji rusko-srpskih odnosa.
Međutim, ono što radi Rusija jeste da se predstavlja kao "stariji brat" Srbiji i prodaje priču kako ona poštuje vlade u Srbiji, Kosovu, Makedoniji, kao i Republici Srpskoj, i vidi ih kao sebi ravne.Istovremeno, navodi list, mnogo veći broj Srba izjavljuje kako bi radije pristupili u savez sa Rusijom negoEvropskom unijom, iako ona ne nudi koherentnu alternativu.
Rusija, tvrdi list, radi i još jednu stvar, a to je odgovaranje balkanskih zemalja od priključenja NATO-u te podstiče bliske vojne operacije sa svojom vojskom, a ovakva antiNATO kampanja mogla bi imati negativne posledice mirovne misije na Zapadnom Balkanu.
Američke obaveštajne službe i predstavnici zakona istražuju ono što smatraju prikrivenim operacijama kako bi se u Sjedinjenim Američkim Državama i njihovoj javnosti posijalo sjeme sumnje ususret predstojećim predsjedničkim izborima.
Izgleda da su SAD spremne na izvlačenje pouka iz uplitanja Rusije u unutrašnjopolitičke odnose na Balkanu koji je značajan u Putinovoj spoljnoj politici.
Raspad Jugoslavije je u Rusiji shvaćen kao poniženje i podsticaj Zapada na ignorisanje Moskve.
Putin, navodi se, nikada nije prestao da izražava zaprepaštenje zbog izgubljenog uticaja na Kosovu nakon proglašenja nezavisnosti.
Koristio je, kažu, preokrete i pokrete za nezavisnosti teritorija Balkana kao opravdanje za isticanje ruske moći za vreme borbi u Abhaziji i Južnoj Osetiji 2008. godine, kao i na Krimu 2014.
Istorijski, moć Rusije je zavisila od balkanskih država i to iz nekoliko razloga, a jedan od glavnih je taj što Rusi smatraju kako bi ujedinjenje svih Slovena u tzv. panslovenizam bilo optimalno tvrdeći da postoji posebna veza između ruskog i slovenskih naroda na Balkanu.
Glavni alati ruske obaveštajne politike su televizijska i internet mreža RT, kao i online radijski i novinski portal Sputnik Srbija, piše Post.
Glavna poruka upravo i glasi kako postoji posebna veza između ruskog i slovenskog, odnosno pravoslavnog naroda na Balkanu.
Autori i voditelji programa često pričaju o zajedničkoj slovenskoj istoriji i kulturi, posebno naglašavajući dugu i uspešnu upletenost Rusije u poslove zemalja Balkana.
Ovi mediji koriste i protivzapadnu retoriku te podržavaju ideje nastale među Srbima nakon NATO-ovog bombardovanja Jugoslavije 1999. godine o "patološkoj mržnji Slovena".
Rusija i dalje drži veto na priznanje genocida u Srebrenici, kao i na članstvo Kosova u UNESCO-u, a Zapad predstavlja kao kulturloški različito mesto koje nije u stanju da prepozna neverovatnu izuzetnost slovenskog naroda, zaključuje Post.
