Njegova svetost arhiepiskop pećki, mitropolit beogradsko-karlovački i patrijarh srpski gospodin Pavle, kako su glasili njegovo puno ime i titula, rano je ostao bez oba roditelja.
Odgajila ga je tetka koja ga je poštedela seoskih poslova i omogućila mu da se školuje. Iako je iz veronauke imao dvojku, u Beogradu je 1936. godine upisao Bogoslovski fakultet, a uporedo sa njim i Medicinski.
Na medicini je stigao do druge godine, ali je Bogoslovski završio i tu ga je dočekao Drugi svetski rat.
Kako bi se izdržavao, radio je na građevini, sve dok na poziv svog školskog druga Jeliseja Popovića nije otišao u ovčarsko-kablarske manastire gde je i započeo svoj monaški život.
Patrijarh Srpske pravoslavne crkve postao je 1. decembra 1990. i ubrzo je postao jedan od najvoljenijih duhovnih vođa. Voleli su ga svi, i pravoslavci i ateisti i pripadnici drugih veroispovesti, a priče iz njegovog života i dan danas se pamte i prepričavaju kao obrasci po kojima treba živeti
Za patrijarha Srpske pravoslavne crkve izabran je 1. decembra 1990. i veoma brzo je postao jedan od najvoljenijih duhovnih vođa. Bio je takav čovek da su ga voleli i oni koji ne veruju u Boga, a priče iz negovog života i danas se pamte i prepričavaju.
Patrijarh Pavle je preminuo 11. novembra 2009. godine.
(EPK)
