Čovek koji je u zatvor ušao 70-ih godina prošlog veka pušten je nakon 44 godine i govori o problematičnoj reintegraciji u moderno društvo. Džonson je imao svega 25 godina kad je osuđen zbog pokušaja ubistva policajca, a iz njega je izašao kao starac od 69 godina.
Ipak, u svojoj novostečenoj slobodi ne uživa kako bi većina ljudi mislila - jer je zbunjen modernim svetom koji ga je dočekao. On misli da je ušao u distopiju, vrijeme budućnosti u kojem su svi ljudi postali tajni agenti koji nose telefone i žice. Era Stiva Džobsa prošla je pored njega kao da nikad nije ni postojala...
Džonson predstavlja malu grupu ljudi u SAD-u - u 2013. je iz zatvora pušteno oko 3.900 zatvorenika nakon što su odslužili kazne duže od 20 godina, a oni čine tek 0,7 posto zatvorenika puštenih prošle godine. Tako prema ljudima koji služe decenijama zbog greha iz mladost ne važe ista pravila kao za današnje kriminalnce, koji u proseku izlaze nakon par godina.
Zatvorska reforma jedan je od fokusa američkog pravosuđa, kao i potreba da se zatvorenicima pomogne u reintegraciji u društvo nakon duge izlolacije.
Od upoznavanja sa modernom tehnologijom, snalaženjem u javnom prevozu, otvaranja bankovnog računa do jednostavnih odluka poput onih šta kupiti u supermarketu, ti su ljudi zbunjeni do te mere da to utiče na njihovo mentalno stanje.
- U zatvoru čuvari odlučuju kad se gase svetla, a kad pale. Svaki trenutak života zatvorenika je isplaniran. Ako provedete većinu svog života u zatvoru, kako uopšte možete odednom izaći i funkcionisati normalno? - kaže psiholog Mariek Liem sa Harvarda.
Kod puštanja iz zatvora, Džonson je dobio pasoš, dokumenta o svom dosijeu, 40 dolara i dve autobusne karte. S obzirom da je izgubio sve porodične kontakte tokom služenja kazne, sada je zavistan od udruženja Fortuna koje pomaže bivšim zatvorenicima. Svakog dana on prolazi kroz svet najbolje što može. Odlazi u lokalnu džamiju, vežba tai či i meditira. Hoda ulicama Njujorka, posmatrajući ljude i svet oko sebe u čudu.
(Express.hr)
