Tajne Trećeg rajha i danas su predmet istraživača, istoričara, vojnih eksperata, ufologa... Neobične građevine, delo nacista iz Drugog svetskog rata u blizini ruskog sela Linakhamari kod Barencovog mora, i danas predstavljaju misteriju.
Reč je o tajanstvenim betonskim prstenovima, takozvanim prstenovima Trećeg Rajha. Od završetka rata predmet su pristalica teorija zavere. Sve je dobilo na važnosti pošto je Sovjetska vojska ograničila pristup posle rata, a čak i je teško pristupiti.
Lokalni stanovnici, a naročito teoretičari zavere tvrdili su da se u objektima testiralo nacističko superoružje. Ima i teorija da su se bedemi koristili kao rampa za lansiranje nacističkih NLO-a, odnosno letećih tanjira koji su navodno koristili antigravitacijske uređaje. Navodi se da su u posed oružja, posle rata došli SAD i SSSR.
S druge strane, pojedinci navode da je reč o superletelicama, takozvanim "zvonioma". Reč je o objektima u obliku zvona koje su Nemci razvijali u Poljskoj. Tajni projekt razvoja je prekinut tek kada je na njima poginulo 60 naučnika. Leteći objekat dobio je šifrovano ime Di Glok.
Leteći tajir bio je visok između 3,5 i 4.5 metara, prečnika 2,7 metara.Ipak, za betonske prstenove se navodi da su bili topovi, a ne lansirne rampe. Crvena armija je već 12. oktobra 1942. zauzela pomenuto područje i napravila vojnu bazu sovjetske mornarice, kao i pristanište za podmornice, čime se objašnjava zabrana prilaza...
