Istraživanja su rađena na najdužem tekstu, koji je poznat pod imenom "Svitak Isaije". Otkriveno je da su dve nepoznate osobe prepisale reči gotovo identičnim rukopisom.
Svici, koji uključuju najstariju poznatu verziju Biblije, pobuđuju veliku zainteresovanost i 70 godina nakon njihovog otkrića.
Prvi set svitaka pronašao je beduin u pećini u Kumranu nadomak Mrtvog mora, na današnjoj Zapadnoj obali. Sadrže rukopise uglavnom pisane na hebrejskom, kao i na aramejskom i grčkom, a veruje se da potiču iz 3. veka pre nove ere, prenosi BBC.
Isaijin svitak je jedan od 950 različitih tekstova otkrivenih 40-ih i 50-ih godina prošlog veka. Jedinstven je među svicima po tome što je napisan u gotovo jednoličnom stilu.
Istraživači sa Univerziteta u Groningenu u Holandiji pregledali su Isaijin svitak koristeći veštačku inteligenciju. Analizirali su jedno hebrejsko slovo, alef, koje se u svitku pojavljuje više od 5.000 puta.
U radu koji su objavili, naučnici Mladen Popović, Maruf Dali i Lambert Šomaker, rekli su da su uspeli da izvuku drevne tragove mastila.
"Drevni tragovi mastila direktno se odnose na kretanje mišića neke osobe i specifični su za svaku osobu", naveli su naučnici koji su posebnu tehniku da dokažu da je više ljudi pisalo spise.
"Verovatan scenario je da su dva različita pisara blisko sarađivala i pokušavala da zadrže isti stil pisanja", saopšteno je.
Rekli su da je sposobnost pisara da oponašaju jedan drugog bila toliko dobra da do sada naučnici nisu mogli da naprave razliku između njih.
Podsetimo, izraelski arheolozi objavili su sredinom marta da su otkrili desetina novih fragmenata svitaka sa Mrtvog mora sa biblijskim tekstom pronađenim u pustinjskoj pećini, za koje se veruje da su skriveni tokom jevrejske pobune protiv Rima pre gotovo 1.900 godina.
Na fragmentima pergamenta je tekst na grčkom iz Knjige Zaharija i Naum, a radiokarbonskom metodom je uvrđeno da potiču iz drugog veka naše ere, saopštila je tada Izraelska uprava za antikvitete.
To je prvo novo otkriće takvih spisa u pustinji južno od Jerusalima posle 60 godina.
"Svici sa Mrtvog mora" ili "Kumranski spisi" sastoje se od oko 900 dokumenata, uključujući i tekstove iz hebrejske Biblije, koji su otkriveni između 1947. i 1956. u 11 pećina u okolini Kumrana u blizini drevnog naselja Khirbet Kumran, na severozapadnoj obali Mrtvog mora.
Tekstovi su od velikog istorijskog i religijskog značenja pošto sadrže jedine poznate preživele kopije biblijskih dokumenata nastalih oko 100. p.n.e., te sadrže dokaze o značajnoj raznolikosti vere i prakse unutar kasnog judaizma.
Napisani su na hebrejskom, aramejskom i grčkom jeziku, većinom na pergamentu, ali neki su napisani i na papirusu.
U proleće 1947. godine, na području Kumrana mladi pastir je, tražeći ovce, došao do ulaza u nepoznate pećine. U mraku je uočio ćupove u kojima su se pod naslagama prašine nalazili svici.
Prvih sedam svitaka koje je pronašao pastir ubrzo su završili na Hebrejskom univerzitetu u Jerusalimu, a ushićeni naučnici sa svih strana sveta došli su u Kumran i počeli da istražuju pećine. Potraga je urodila plodom i omogućila pronalazak desetine hiljada novih fragmenata, među kojima su bili i delovi Biblije.
Posle istraživanja, može se zaključiti da su svici pripadali odvojenoj religijskoj zajednici koja se držala po strani od ostalih. Početkom 68. godine nove ere u kumransko područje došla je vojska rimskog generala Vespazijana kako bi ugušila jevrejsku pobunu, pa se s pravom može pretpostaviti da su upravo tada svici bili sakriveni u pećine.
Kurir.rs
NE PROPUSTITE
