PEVAČ DEZERTIRAO IZ VOJSKE JNA I ZAVRŠIO NA GOLOM OTOKU: Devojka ga koštala 5 godina teškog rada, propevao čim su ga odveli u kazamat!
Voditeljka Dušica Jakovljević potvrdila je Kurirovo saznanje da je njen deda-stric Stojan Jakovljević bio načelnik Golog otoka, zatvora za političke zatvorenike u posleratnoj Jugoslaviji.
U tom zatvoru pet godina je bio čak i pokojni kralj romske muzike Šaban Bajramović, a o tom delu pevačevog života ispričao je Nebojša Saitović, vođa benda, čovek koji je svirao sa Bajramovićem.
- Nije tajna da je Šaban Bajramović boravio na Golom otoku pet godina, ali je malo poznato da je tamo i propevao. Pesma ga je održala. Tamo je počeo da čita knjige i da piše pesme. I ima jedna zanimljiva stvar, nikada ga nijednu reč nisam čuo da je rekao protiv Tita, čak mislim da ga je duboko poštovao. On je zbog devojke pobegao iz vojske, tadašnje Jugoslovenske narodne armije, i završio na Golom otoku - ispričao je jednom prilikom Saitović.
Voditeljka iz partizanske porodice
Voditeljka je potvrdila za Kurir da joj je skoro cela njena porodica bila u partizanima i borila se protiv Nemaca u Drugom svetskom ratu.
- Da, rođeni brat mog dede Branka je bio načelnik zatvora na Golom otoku i pukovnik republičke policije. Umro je davno pre mog rođenja. Drugi stric Drago je bio prvi posleratni diplomac Medicinskog fakulteta i, prema priči mog oca, znao je anatomiju ljudskog tela bez ijedne greške. Cela porodica je bila u partizanima i prošla kroz čuvene bitke na Neretvi i Sutjesci.
Voditeljka je objasnila još zanimljivih istorijskih podataka.
- Pradeda-stric po liniji tatine majke, Đorđe Stefanović, držao je kafanu na Senjaku, nedaleko od "Šehera", a u podrumu ispod lokala je bila partizanska radio-stanica koju su Nemci tri godine tražili i nisu mogli da je nađu. Prva supruga mu je bila dvorska šnajderka, a druga ga je upropastila i potkazala da je gostio nemačke vojnike, što je bilo ravno izdaji. On je bio prijatelj Žanke Stokić i princa Đorđa - kaže Dušica.
Goli otok
Zatvor Goli otok je bio zatvor koji se nalazio na ostrvima Goli otok (muški zatvor) i Sveti Grgur (ženski zatvor) u Jadranskom moru. Postojao je od 1949. do 1988. godine. U toku političkog sukoba između rukovodstva FNRJ i SSSR, od 1949. do 1956. godine, zatvor je bio u nadležnosti federacije i služio je kao politički zatvor namenjen pristalicama Informbiroa i Sovjetskog Saveza. Kasnije je prešao u nadležnost SR Hrvatske i korišćen je kao običan zatvor namenjen težim kriminalcima. Zatvoren je 1988, a od 1989. godine je potpuno napušten.
Napušten zatvor na Golom otoku:
Zvanične procene, koje je napravio Savezni sekretarijat za unutrašnje poslove SFRJ juna 1963. godine, navode brojku od 16.101 zatvorenika - 15.173 muškaraca i 928 žena, od kojih je tokom izdržavanja kazne stradalo 413.
Po zvaničnim podacima, nacionalna pripadnost najvećeg broja zatvorenika je bila srpska - njih 44 odst, a na drugom mestu su Crnogorci 21,5 odsto. Najmlađi zatvorenik bio je Vuksan Knežević star 17 godina, uhapšen 5. septembra 1949. godine.
