Povodom godišnjice smrti velikog pisca Danila Kiša (Subotica, 22. februar 1935. - Pariz, 15. oktobar 1989), u petak veče je u Italijanskom institutu za kulturu u Beogradu održana promocija italijanskog izdanja knjige "Venac od trnja za Danila Kiša" Milivoja Pavlovića.
O knjizi kod nas objavljenoj u izdanju "Službenog glasnika", a u Italiji pod naslovom "Una corona di spine per" Danilo Kiš u izdanju udruženja "Oltre il Mare" i u prevodu Mile Mihajlović, govorili su Roberto Činkota, direktor Italijanskog instituta za kulturu, prof. dr Milivoje Pavlović i dr Mila Mihajlović, prof. dr Radivoje Konstantinović sa Filološkog fakulteta u Beogradu i književni kritičar Petar Arbutina.
"Oktobar je ne samo mesec knjige i Sajma knjiga već - kako je govorio Meša Selimović - setno doba, vreme u kome vetar čupa uspomene i vraća nas na ljude i događaje koji su simbolizovali pobedu duha nad sirovom materijom" - započeo je svoju reč ovom prigodom autor dela Milivoje Pavlović i nastavio:
"Jedan od takvih bio je i Danilo Kiš. Književnost i jezik bili su područje njegovog delovanja, njegove bezobalne slobode, njegovog ponosa. Iz fragmenata koje su večeras čitali studenti italijanistike sa Filološkog fakulteta u Beogradu - a to su budući profesori italijanskog, budući prevodioci, ljudi koji će osetljivi književni teret prevoziti s jedne na drugu jezičku obalu - videli smo da Kiš dobro zvuči na italijanskom. Na taj jezik davno su prevedene Kišove najvažnije knjige, i naišle na dobar prijem. Izvornim Kišovim delima sada se pridružuje i moja skromna knjiga o Kišu, koja nudi razuđeni biografski zahvat, od rođenja do smrti, delimično i posle smrti, i nastoji da etape života Danila Kiša spoji s koncepcijom njegovih romana, pripovedaka, eseja i stihova.
Prevodilac Pavlovićeve knjige na italijanski, dr Mila Mihajlović - i sama autor nekoliko studija o srpsko-italijanskim kulturnim vezama u prošlosti i danas - govorila je o naporu da osnovnu boju Kišovog dela, i Pavlovićeve knjige o Kišu, prenese ćitaocima u Italiji, u kojoj ona živi decenijama.
"Ovde nije samo reč o prevodu sa jednog jezika na drugi već i o prenosu osetljive građe iz jedne asocijativne sfere u drugu", rekla je ona.
Ocenjujuci visoko Pavlovićevu monografiju o Kišu, i svedoceci o njenoj pozitivnoj recepciji u italijanskim knjizevnim krugovima, Mihajlovićeva he primetila kako "Venac od trnha" ima ociglednu kišovsku strukturu: "U njoj se vešto prepliću i slivaju poetski i prozni fragmenti, dokumenta, ocene i svedočenja ljudi koji su se s Kišom družili ili izučavali njegovo delo.
"Knjiga ima i neskrivenu muzičku dimenziju, sadrži notno pismo pesama koje je Kiš pevao prateći sebe na gitari, a ima i jednu deonicu za plakanje", kazala je Mihajlovićeva, koja je inace diplomirala na Muzičkoj akademiji u Rimu.
Milivoje Pavlović rekao je da Kiš dobro zvuči na italijanskom, ali je najbolji na srpskom.
"Iako je bio poliglota, i prevodilac sa čak pet nesrodnih jezika, on je uvek, pa i u Parizu i Rimu, pisao na srpskom jeziku", rekao je Pavlović.
"Na tom jeziku je njegova slika sveta doživela kišovsku milost uobličenja, srpski jezik je Kišova prava otadžbina. Bio je neumoran u borbi za najviše stilske vrednosti srpskog jezika i srpske kulture, koja mu duguje bar jedan spimenik na Kalemegdanu, ili drugde u Beogradu".
Kurir.rs
NE PROPUSTITE
Bonus video:
