BEOGRAD - Nova postavka poznate drame "Čudo u Šarganu" Ljubomira Simovića, u adaptaciji i režiji Egona Savina, premijerno je izvedena u petak veče na velikoj sceni Narodnog pozorišta u Beogradu.
Publika u prepunoj sali pozdravila je dugim aplauzom veliki glumački ansambl koji je oživeo galeriju likova - ljudi sa margine okupljenih u kafani Šargan.
Uloge su igrali Dušanka Stojanović Glid, Nataša Ninković, Hana Selimović, Ivan Bosiljčić, Aleksandar Đurica, Nebojša Kundačina, Predrag Ejdus, Branko Vidaković, Sloboda Mićalović, Boris Pingović, Bojan Krivokapić, Aleksandar Srećković i Nikola Vujović.
Scenograf je Geroslav Zarić, kostimograf Bojana Nikitović, muziku je izabrao reditelj, video i audio produkciju potpisuje Petar Antonović.
Predstavi je prisustvovao akademik Simović, koji je ovaj antologijski tekst napisao još pre četiri decenije. Komad je odmah postigao ogroman uspeh, na praizvedbi u Ateljeu 212 u režiji Mire Trailović.
Sve kasnije mnogobrojne predstave, u zemlji i inostranstvu, neizbežno su poređene sa tom prvom, pa je to slučaj i sa ovom najnovijom, za koju tek treba da se slegnu utisci premijerne publike.
Jasno je, međutim, da je drama i dalje aktuelna i da se bolno tiče savremenih gledalaca.
Predstava slika muke takozvanih običnih malih ljudi, njihova izneverena nadanja i egzistencijalne probleme, ali i njihove mane i zablude, na gorak način u sumornoj atmosferi, uz samo poneki duhoviti detalj.
Kako je uoči premijere izjavio reditelj Savin, Simović je veliki pesnik, dramatičar koji neobično snažno oseća "marginalce" i njihove sudbine.
U "Šarganu" je nesreća duboko usađena u životnu istinu, autentičnost je gotovo faktografska, ali je upakovana u poetski, metaforički jezik.
Ova univerzalna drama, u tumačenju Savina, na slojevit način priča o sreći i nesreći, imanju i nemanju, snovima i javi, političkoj sudbini i žrtvama srpskog naroda u proteklim ratovima.
