PROKLETSTVO KRALJEVSKE PORODICE: Bolesti i tragedije se nižu, a mnogi veruju da su sve NESREĆE počele OD OVE ŽENE (FOTO)

Britanska kraljevska porodica pod velikom je lupom javnosti, a posebno otkad je kralj Čarls III oboleo od raka. Kroz dugu istoriju kraljevske porodice bilo je mnogo nedaća, tragedija i prokletstava, a mnogi veruju da je sve počelo od žene koja je poznata i kao "baka Evrope".

Kraljica Viktorija nije bila važna samo za Veliku Britaniju, već za ceo svet, s obzirom na to da je celo jedno doba nazvano po njoj, a ona je svojim delima, uspešnom ujedinjenju nacija ojačala monarhiju. Viktorija je sa samo 18 godina postala kraljica Britanije, a njena vladavina trajala je pune 64 godine. Kada je reč o njenom poreklu, ona potiče iz Hanoverske dinastije, koja je vladala Hanoverom i Ujedinjenim Kraljevstvom sve do svoje smrti. Njena majka, princeza Viktorija vojvotkinja od Kenta i Strathorna, bila je Nemica.

Kako su britanski, ali i svetski mediji navodili, Viktorija je na prestolu nasledila svog ujaka, a oca se nikada nije ni sećala zato što je preminuo od raka još dok je ona bila beba od samo osam meseci. Brat njene majke i njen ujak, belgijski kralj Leopold zaključio je kako bi bila šteta da u budućnosti nema i englesku potporu i savezništvo, pa je došao na ideju da svog nećaka Alberta nekako zbliži s Viktorijom, i u toj nameri je uspeo.

Venčanje Viktorije i njenog prvog rođaka, vršnjaka Alberta, bilo je unapred dogovoreno, a ona se ludo zaljubila u čoveka kog su drugi očito odabrali za nju. Imali su devetoro dece, dobili su čak 42 unučadi, a Albert joj je bio ne samo životni partner, već i važan politički savetnik, iako on nikada nije zvanično učestvovao u političkom životu. Kraljica je 1901, u svojoj 81. godini preminula, a uz nju su bili njen sin Edvard VII i njen unuk, nemački car Vilhelm II. Viktoriju je nasledio njen najstariji sin Edvard VII. Njegovim dolaskom na presto dinastija Saksen-Koburg-Gota zamenila je dinastiju Hanover, a toj dinastiji pripadala je i kraljica Elizabeta II.

Zbog rastućeg antinemačkog raspoloženja tokom Prvog svetskog rata, tadašnji britanski kralj Džordž V pozvao je parlament na kom je donesena odluka da se svim članovima dinastije oduzmu nemačke plemićke titule. S titulama trebalo je promeniti i nemačko ime kraljevske dinastije. Tako su svi muški potomci kraljice Viktorije postali članovi dinastije Vindsor, a njihove nemačke plemićke titule preko noći su zamenjene starim engleskim titulama grofova i vojvoda.

Zanimljiva jeste činjenica da su tri glavna vladara zaraćenih zemalja tokom Prvog svjetskog rata bili i Viktorijini unuci ili oženjeni njenim unukama. Tako je, na primer, nemački car Vilhelm II ratovao protiv svog rođaka, britanskog kralja Džordža V. Ruski car Nikolaj II Romanov oženio se Vilhelmovom i Džordžovom sestričnom, Viktorijinom unukom Aleksandrom. On i nemački car bili su jako dobri do izbijanja rata, čak su se oslovljavali i s "Niki' i "Vili".

Kada je reč o bolestima u kraljevskoj porodici, prvi zabeleženi slučaj hemofilije, odnosno nezgrušavanje krvi, bio je kod princa Leopolda, inače četvrtog deteta kraljice Viktorije. Raniji slučajevi bolesti nisu poznati, ali pretpostavlja se da je do mutacije došlo kod kraljičinog oca, Edvarda Augustusa, vojvode od Kenta. Kraljica Viktorija je prvi poznati član kraljevske porodice koji je nosilac hemofilije. Isto je važilo i za njene dve ćerke, a brakom su hemofiliju prenele na nemačku, rusku i špansku kraljevsku porodicu.

Hemofilija je imala značajnu ulogu u dvorskim krugovima Evrope u 19. i 20. veku. Kraljica Viktorija, koju nazivaju i "bakom Evrope, imala je mutaciju na X hromozomu koja je uzrokovala nedostatak tzv. faktora IX i sprečio normalno zgrušavanje krvi. Njeni muški potomci oboleli su od te bolesti, a ćerke i unuke prenosile su defektni X hromozom. Najpoznatiji primer bila je unuka kraljice Viktorije – carica Aleksandra.

Bila je supruga ruskog cara Nikolaja II. Nakon rođenja četiri ćerke, peto dete bio je sin Aleksej. Kasnije su počeli problemi pa se otkrilo da dečak boluje od hemofilije. U to vreme nije bilo leka za bolest, ali se znalo da se prenosi po ženskoj liniji. Stoga je carica Aleksandra bila vrlo potištena i nesrećna, okrenula se pravoslavnoj veri i misticima, među kojima je bio i Rasputin. Smatra se da je upravo on imao preko carice određeni uticaj na imperijalnu politiku Rusije pa je naposletku i ubijen 1916. godine.

(Kurir.rs/ Vecernji.hr/ L. S)

Bonus video: