Umro legendardni Edi Palmieri: Bio je zvezda latino muzike i dobitnik Gremija
Edie Palmieri, legendarni pijanista, kompozitor i jedan od najuticajnijih stvaralaca u istoriji latino muzike, preminuo je u sredu, 6. avgusta, u svom domu u Nju Džerziju, u 88. godini života
Vest o njegovoj smrti objavljena je na njegovom zvaničnom Instagram nalogu, uz oproštajnu poruku i crno-belu fotografiju umetnika.
– Legendarni pijanista, kompozitor, vođa orkestra i jedan od najuticajnijih ljudi u istoriji latino muzike, preminuo je u svom domu – navodi se u objavi.
Čovek koji je preoblikovao zvuk salse
Palmieri je rođen u njujorškom Harlemu u porodici portorikanskog porekla i još kao dečak ušao je u svet muzike. Bio je mlađi brat poznatog pijaniste Čarlija Palmierija, ali je ubrzo stao na sopstvene noge i razvio stil koji je revolucionarno promenio latino džez i salsu.
U mladosti je pohađao časove klavira u njujorškom Karnegi holu, ali je istovremeno svirao i timbale, perkusionistički instrument karakterističan za latino muziku. Profesionalnu karijeru započeo je svirajući u različitim bendovima, uključujući i saradnju sa slavnim Titom Rodrigesom.
Godine 1961. osnovao je bend La Perfecta, koji je uveo inovaciju u salsi zamenivši tradicionalne trube – trombonima, čime je stvoren siroviji, snažniji zvuk koji je ubrzo postao prepoznatljiv u latino zajednici Njujorka.
Njegov veliki hit iz 1965. godine, Azúcar Pa’ Ti (Šećer za tebe), postao je plesni klasik, a decenijama kasnije uvršten je u kolekciju američke Kongresne biblioteke.
Prvi latino dobitnik Gremija
Palmieri je 1975. godine ispisao istoriju kada je postao prvi latino umetnik koji je osvojio Gremi nagradu, i to za album The Sun of Latin Music u novoustanovljenoj kategoriji za najbolju latino muziku.
Bio je i jedan od prvih muzičara u salsi koji je u svoje kompozicije uneo političku poruku. Njegov album Justicia iz 1969. godine govorio je o nepravdi, diskriminaciji i društvenoj borbi, a u pesmama su se čuli glasovi pevača Ismaela Kintane i Justa Betancourta.
U istoriju je ušao i njegov nastup 1972. godine u zatvoru Sing Sing, gde je svirao pred publikom sastavljenom mahom od latino i crnih zatvorenika.
– Za čitavo čovečanstvo! – uzviknuo je Palmieri preko razglasa, prema pisanju The Washington Posta.
Tom prilikom je poručio: „Bez zidova. Bez straha. U životu postoji samo jedna stvar: sloboda u godinama koje dolaze.“
Nezamenjiv trag u muzici i kulturi
Palmierija su mnogi opisali kao mentora, učitelja i neumornog borca za latino muziku i kulturu. U oproštajnoj poruci na društvenim mrežama piše:
– Nadahnuo je generacije muzičara i dirnuo bezbroj slušalaca svojom umetnošću, ubeđenjima i jedinstvenim zvukom.
Umetnik je iza sebe ostavio petoro dece i četvoro unučadi. Njegova supruga Iraida preminula je 2014. godine.
Njegova smrt ostavlja prazninu u svetu muzike, ali i neizbrisiv trag među svima koji su ikada osetili ritam njegovih nota.
