Tamara je nastradala u razornom zemljotresu u Budvi, a zbog ovog Beograđanina je promenila i ime i veru: Pred njenom lepotom drhtao je Holivud
Ita Rina, rođena kao Italina Kravanja 7. jula 1907. u Divači kod Trsta, od malena je sanjala o filmskoj karijeri. Iako je bila loš đak, njena lepota nije prolazila nezapaženo. Promenila je ime i veru zbog ljubavi, a nastradala u sred prirodne katastrofe.
Prvi koraci ka slavnoj karijeri
Godine 1926, kada je imala samo 19 godina, prijatelji su je prijavili na izbor za Mis koji je organizovala američka kompanija „Fanamet“. Pobednici je sledila velika novčana nagrada i filmski ugovor u Americi. Iako je Ita ušla među sedam najlepših devojaka, njena majka je bila zgrožena i zabranila joj učešće.
Međutim, ponuda za filmsko probno snimanje u Nemačkoj stigla je ubrzo, a Ita je 1927. godine pobegla od kuće kako bi započela svoju glumačku karijeru u Berlinu.
U Berlinu potpisuje trogodišnji ugovor sa producentskom kućom „Ostermajer“, koja od nje stvara pravu zvezdu. Učila je glumu, ples, jahanje, plivanje… Nakon manjeg angažmana, prvo ime na špici joj je zabeleženo u filmu “Šta deca kriju od roditelja”.
Sledeće godine, na nagovor producenata, uzima pseudonim Ita Rina. Publici se prvi put urezala u sećanje 1929. godine u filmu “Erotikon” Gustava Mahatija, gde je briljirala u ulozi senzualne mlade žene. Nakon premijere u Parizu, publika je bukvalno iznela Idu iz bioskopa na rukama!
Fanovi su je obožavali, a kritičari hvalili njenu slovensku lepotu i glumački dar. Usledile su i ponude za nastavak karijere u Holivudu.
Zbog ljubavi sa Beograđaninom promenila život iz korena
Na vrhuncu slave, 1931. godine, Ita je upoznala Miodraga Đorđevića, inženjera iz Beograda. Zaljubila se i odlučila da se udala i povuče iz međunarodnog filma. Prešla je u pravoslavlje i u Beogradu uzela novo ime – Tamara Đorđević.
Iako je nastavila povremeno da snima, uglavnom je radila u Jugoslaviji i često se morala dokazivati, naročito u Nemačkoj pred dolazak nacista. Tokom snimanja filma “Centrala Rio” 1939. posvađala se sa Gestapovcem, a spasio je samo tadašnji ambasador Kraljevine Jugoslavije – Ivo Andrić.
Drugi svetski rat provela je u ilegali
Drugi svetski rat provela je daleko od javnosti, brinući o porodici. Nakon 1945, na filmu se pojavila samo jednom, u manjoj ulozi u filmu “Rat” (1960) sa Batom Živojinovićem.
Nakon toga, potpuno se povukla i preselila u Budvu, gde je živela sa porodicom sve do smrti maja 1979. kada je preminila tokom katastrofalnog zemljotresa. Imala je 72 godine i sahranjena je u Beogradu na Novom groblju.
