Na norveškom arhipelagu Svalbard, u Artičkom okeanu, nalazi se maleni grad Longjerbijen kojeg je osnovao ruski magnat, Džon Monro Longjer, još davne 1906. godine.

Za vreme Drugog svetskog rata, ovaj gradić bio je totalno uništen od strane nemačkih vojnika, ali je godinama kasnije renoviran pa sada spada u atraktivnija mesta.

Iako u Longjerbijenu imate mnogo toga da vidite, od prelepih bazena i sportskih dvorana, do crkvi, hotela i simpatičnih prodavnica, nijedna od tih stvari nije zanimljiva kao podatak da se u ovom mestu pokojnici ne sahranjuju.

"Ljudi umiru, naravno, kao i svuda, ali se ne organizuju klasične sahrane, a razlog tome su preniske temperature koje se kreću od -20 do -13 stepeni Celzijusa," objasnio je savetnik guvernera Svalbarda, Terje Karlsen i dodaje da zbog dubokog permafrosta zakopana tela ostaju sačuvana, odnosno ne raspadaju se.

Iz straha da se zbog ovoga ne pojavi neka bolest opasna po čovečanstvo, jer raznorazni virusi i bakterije opstaju na niskim temperaturama, odluka, koja je doneta još 1950. godine u eri španskog gripa, glavi ovako.

Svi stari i bolesni meštani prevoze se u drugi deo Norveške, gde provode svoje poslednje dane, a nakon smrti moraju biti kremirani. Njihov pepeo, u urni, može biti vraćen porodici, koja bira da li će pepeo sahraniti ili uraditi nešto drugo sa njim.

Kako je navedeno na portalu "Ladbible", u ovom najsevernijem naseljenom mestu u svetu, po popisu iz 2019. godine, živelo je 2.368 stanovnika.

(Kurir.rs/J.M.)

Bonus video:

01:34
UČESTALI PROBLEMI SA ZDRAVLJEM ZBOG VISOKIH TEMPERATURA? Travar odao ZLATA VREDAN recept: Pij te na gutljaje, previše je jako! Izvor: Kurir televizija