Iz careve ćerke isterao đavola, a onda je nemilosrdno mučen: Glava Svetog Trifuna završila na Balkanu, a ovo je poručio egzekutorima
Pravoslavni vernici 14. februara slave Svetog mučenika Trifuna, koji je u narodu poznat i pod imenima Sveti Tripun, Sveti Trivun, Orezač, Zarezan i Zarezojlo jer se smatra zaštitnikom vinogradara i poljskih radova.
Trifun je rođen u selu Kampsadi u Frigiji u Anadoliji (današnja Turska) od siromašnih roditelja. Bio je veoma pobožan od najranijeg detinjstva. Kao dete, vreme je provodio čuvajući guske, a od Boga je dobio „dar čudotvorstva i isceljenja“, pa je tokom svog života iscelio mnoge bolesnike, isterivao demone iz zaposednutih ljudi i pomagao onima koji su mu se obraćali za pomoć.
U to vreme na čelo Rimskog carstva došao je car Gordijan (159 - 238), koji je vladao samo 22 dana. Prema predanju, njegova ćerka Gordijana je „sišla s uma", i time bacila svoga oca u veliku žalost. Svi lekari nisu mogli ludoj Gordijani da pomognu. Tada je zli duh iz devojke progovorio i rekao da njega niko ne može isterati osim Trifuna.
Car je po celom carstvu tražio sve one koji se zovu Trifun. Posle mnogih Trifuna koji su prošli kroz palatu, jedan mladi Trifun, poznat kao veliki hrišćanski vernik, doveden je u Rim gde je isterao đavola iz careve ćerke i izlečio je. Presrećni car Gordije je bogato nagradio Trifuna, a on je po povratku sve darove razdelio siromašnima.
U svom selu, Trifun je nastavio da čuva guske i moli se Bogu. Godine 249. na rimski presto seo je car Trajan Decije, koji je bio poznat po tome što je sprovodio strašne progone hrišćana. S obzirom na to da Trifun, poznat kao veliki hrišćanski vernik i misionar, nije želeo da se odrekne Hrista i svoje vere, pogubljen je u Nikeji po naređenju cara Decija 250. godine odrubljivanjem glave. Sahranjen je u Kampsadi gde je i rođen.
Pre pogubljenja, Sveti Trifun bio je surovo mučen, međutim sva mučenja je podnosio i s radošću govorio: „O, kad bih se mogao udostojiti, da ognjem i mukama skončam za ime Isusa Hrista Gospoda i Boga moga!" Pošto nije umirao, mučitelji su ga osudili na posečenje mačem. Pred smrt Trifun se pomolio Bogu i predao dušu Tvorcu.
Decije Trajan je ubijen 251. godine tokom bitke protiv varvara i tako postao prvi rimski car koji je bio ubijen u bici.
Mošti Svetog Trifuna su iz Kampsade, ne zna se tačno kada, prenete u Carigrad odakle je glava Svetog Trifuna doneta u Kotor u Crkvu Svetog Trifuna koja je sagrađana 809. godine. Na oltarskoj pregradi je ugravirana 809. godina što znači da su mošti donesene zajedno sa oltarskom pregradom na koju je uklesana godina koja datira iz Carigrada.
Sveti Trifun se izuzetno poštuje u srpskom narodu. U slavu Svetog Trifuna sagrađene su crkva Cvetog Trifuna na Topčideru u Beogradu, crkva Svetog Trifuna u Klincima u Crnoj Gori, crkva Svetog Trifuna u Malom Mokrom Lugu, crkva Svetog Trifuna u Gudurici kod Vršca i druge.
Svetog Trifuna slave esnafi, vinogradari i mehandžije. Slava Sveti Trifun se na poseban način obeležava u domaćinstvima koja se isključivo bave vinogradarstvom i voćarstvom uz presecanje slavskog kolača i simboličnog orezivanja čokota u vinogradima. Posebno u vinogradarskim krajevima Vojvodine, Šumadije i Pomoravlja to je najveći vinarsko-vinogradarski praznik.
Sveti Trifun se smatra čuvarem bilja, njemu se vernici mole da sačuva njive i vinograde od štetočina, a veruje se da upravo 14. februara priroda počinje da se budi iz zimskog sna, uz buđenje ljubavi kod ljudi.
Svaki duži post ima jednu važnu funkciju: