U čast glumca Nebojše Glogovca u Muzeju pozorišne umetnosti Srbije u utorak je otvorena izložba "Nebojša Glogovac iz pozorišnog albuma" Mirjane Odavić.
Nastala je u okviru ciklusa posvećenog dobitnicima Nagrade "Dobričin prsten", sa ciljen da se oda čast jednom od naših najboljih pozorišnih i filmskih umetnika, koji je prerano napustio ovozemaljski svet.
Ovu izložbu upotpunili su materijali iz zbirki Muzeja pozorišne umetnosti Srbije, Jugoslovenskog dramskog pozorišta, Zvezdara teatra, Ateljea 212, Bitef teatra, Pozorišta "Boško Buha", Narodnog pozorišta u Beogradu, privatne arhive Maje Medić i porodice Glogovac.
Nezaboravni Glogi
Nebojša Glogovac - Pop, Lobanja, Glogi, Šarpej, Ućebani, Bizon – rođen je 30. avgusta 1969. godine u Trebinju. U ranoj mladosti bio je član Dečje dramske grupe studija Radio Beograda i amaterskog pozorišta u Pančevu, gde mu je mentor bio Milenko Zablaćanski.
Posle dve godine studiranja psihologije shvata da mu je gluma draža i iz prvog pokušaja polaže prijemni ispit na Fakultetu dramskih umetnosti u Beogradu, našavši se u klasi Vladimira Jevtovića u kojoj su mu kolege bili Nela Mihailović, Nataša Ninković, Daniela Kuzmanović, Danijela Ugrenović, Karolina Cimeša, Vojin Ćetković, Sergej Trifunović i Boris Pingović.
Na drugoj godini studiranja pozvan je da igra u komadu "Velika pljačka" u režiji Dejana Mijača, a naredne godine dobija stipendiju Jugoslovenskog dramskog pozorišta čiji stalni član postaje 1996.
Tokom skoro tri decenije duge, ali i rano prekinute pozorišne karijere, Nebojša Glogovac je ostvario trideset i četiri uloge, za mnoge od njih dobivši najveća priznanja. U svom matičnom, Jugoslovenskom dramskom pozorištu, od prve uloge Serdara Nika Đurova u predstavi" Lažni car Šćepan Mali" (1993) pa do poslednje, Hamleta u istoimenom komadu (2016), Glogovac je svoj raskošni i blistavi dar utkao u još osamnaest predstava.
Igrao je i u drugim teatarskim kućama naše prestonice (Atelje 212, BDP, Zvezdara teatar, Narodno pozorište u Beogradu, Pozorište „Boško Buha“, Kult teatar, Bitef teatar...), ali i u regionu (Ulysses teatar na Brionima, Crnogorsko narodno pozorište u Podgorici).
Radio je sa najvećim rediteljskim imenima naše savremene pozorišne umetnosti među kojima su: Dejan Mijač (4 predstave), Aleksandar Popovski (3), Slobodan Jankovski (3), Paolo Mađeli (2), Nebojša Bradić (2), Nikola Pejaković (2), Lenka Udovički (2). Njegove izuzetne veštine, širine i talenat, dolazili su do izražaja i u predstavama koje su režirali Vida Ognjenović, Jagoš Marković, Egon Savin, Nikita Milivojević, Alisa Stojanović, Dušan Jovanović, Igor Vuk Torbica i drugi.
U jednom su svi saglasni: Nebojša Glogovac je bio veliki čovek, iskren, plemenit, spontan, pametan i izuzetno duhovit, a kao umetnika su ga krasili maestralnost, neponovljivost, ekspresivna igra koja je prerastala u prave glumačke bravure.
Svoj retki dar nesebično je delio sa publikom, koja je to umela da oseti i nagradi. Dobitnik je skoro svih pozorišnih priznanja kod nas i u regionu. Uloga Ivana u predstavi "Hadersfild" donela mu je čak osam prestižnih nagrada (Sterijina, „Miloš Žutić“, „Ardalion“...), a uloga Adama u Razbijenom krčagu – šest („Milivoje Živanović“, „Ivo Serdar“, Zlatni ćuran...).
Posthumno je 2018. postao trideset i prvi nosilac naše najveće glumačke nagrade, "Dobričin prsten", koju Udruženje dramskih umetnika Srbije dodeljuje dramskim umetnicima za životno delo, a Jugoslovensko dramsko pozorište je 2021. ustanovilo Nagradu "Nebojša Glogovac" za izuzetnu umetničku kreaciju mladog glumca, koja se dodeljuje 3. aprila, na dan ovog teatra.
Njegov snažan glumački izraz i posvećenost poslu ostavili su velikog traga i na filmu i televiziji.
(Kurir.rs)
NE PROPUSTITE
Bonus video:
