Ima četvrtinu DNK vuka, dve trećine DNK kojota, a ostalo je DNK domaćeg psa. Ovaj mšanac se u Americi zove kojovuk ili Istočni kojot.Prosečan kojot teži 30-ak kilograma i ima šiljatije uši i nos od vuka, dok prosečan vuk može da bude teži i od 40 kilograma. Vuk za razliku od kojota ipak više voli čistu divljinu.Iako se radi o bliskim rođacima, ove dve vrste evolucijski su se razišle pre dva miliona godina. Njihovi hibridi pojavili su se tek u posljednjih nekoliko decenija, zbog vukova koji su migrirali na sever i migracije kojota prema američkom severoistoku, prenosi Biznis insajder. Istočni kojot je i do 40 odsto veći od Zapadnog kojota, ima snažnu čeljust poput vuka a poprimio je i vučju socijalnu strukturu i lov u čoporima. Čini se da je kojovuk najbolja kombinacija te dve vrste, jer može da obori veći plen, zahvaljujući vučjim genima, a zbog kojotovih gena, može da se navikne i na život u naseljenim područjima.Da bi proučili hibride pobliže, naučnici su namerno mešali sivog vuka i kojota. Dve trudnoće su završile sa mrtvorođenom štenadi, ali treća je bila uspešna pa su naučnici dobili šestero štenaca kojovuka, iako njihov način dobijanja hibrida nije isti kao i kod kojovuka u divljini, jer fali DNK domaćeg psa.Nova vrsta odlikuje se visokom sposobnosti prilagođavanja izazovnim uslovima nove sredine i različitim staništima, čime se kojoti i vukovi sami ne mogu pohvaliti. Zbog toga su postali i dominantan predator na severoistoku Amerike.
(Dnevnik.hr)
