Ako živite duž reka Kolubare, Drine, Save i Morave, imate između 40 i 60 godina, znatno je veća šansa da obolite od takozvane endemske nefropatije, u odnosu na druge građane Srbije!Bolest je porodična, napada bubrege i osim kod nas, zabeležena je i u Bosni i Hercegovini, Hrvatskoj, Rumuniji i Bugarskoj. Naši stručnjaci su, u saradnji s niškim Medicinskim fakultetom, uradili istraživanje koje je pokazalo da je jedan od uzroka endemske nefropatije, a samim tim i tumora u bešici i završnim mokraćnim kanalima, u stvari aristolohična kiselina. Nju sadrže pojedine biljke.Kako za Dr Kurir kaže dr Milan Petrović, načelnik Odeljenja urologije leskovačke Bolnice, lekari su primetili da su tumori koji zahvataju izvodne kanale bubrega i mokraćnu bešiku pet-šest puta češći u u područjima endemske nefropatije.
- A to su Brestovac, Kutleš, Šarlince, Doljevac, Pečenjevce i druga mesta uz Južnu Moravu. Sva ta mesta u kojima se bolest javlja, od Srbije, preko Bugarseke i Rumunije, međusobno su udaljena i do 100 kilometra - kaže dr Petrović i dodaje da od nje obolevaju uglavnom poljoprivrednici.Prema njegovim rečima, simptomi se javljaju između 40. i 60. godine, a češće obolevaju žene.- Pravi uzrok nije poznat. Postoji mogućnost da na pojavu endemske nefropatije utiču olovo, kadmijum i silicijum iz vode, bakterije, virusi, gljivice i biljni otrovi. A moguće je da uticaja imaju i genetski faktori i imunološki mehanizmi - objašnjava dr Milan Petrović.Zanimljivo je da endemska nefropatija ne počinje naglo, već dugo, nekada i decenijama bolesnik nema nikakve tegobe.
- Tek kada se javi opšta slabost usled problema u radu bubrega, izražena anemija ili malokrvnost i primete još neki problemi iz analize krvi, posumnja se na bolest. Često se bolesnici žale na mučninu, gađenje, podrigivanje. U kasnijoj fazi neki pacijenti imaju povišen pritisak i otoke. U mokraći se javljaju belančevine. A ako se postoji tumor, onda i krv. Za postavljanje dijagnoze važan je podatak da je bolesnik duže živeo u endemskom području, da ima takozvani tubulointersticijski tip bubrežnog oštećenja i da su isključene druge bubrežne bolesti - kaže dr Petrović i dodaje da ne postoji specifično lečenje jer se ovoj bolesti ne zna pravi uzrok.
- Leče se anemija i hipertenzija. U poslednjoj fazi bolesti pacijent završava na dijalizi i transplantaciji bubrega. Kao prevenciju savetujemo da stanovništvo u području gde se bolest javlja koristi vodu za piće iz drugih, neugroženih područja Srbije - savetuje on.
Učimo od najboljih!
Zbog specifičnosti bolesti leskovački doktori uče od najboljih kolega koji dolaze u tu bolnicu.- Godišnje uradimo 600 operacija. To su radikalna nefroktomija kod tumora bubrega, totalna cistektopija kod uznapredovanog tumora mokraćne bešike, do radikalne prostatektomije kod ranog otkrića tumora prostate. Za ovako širok dijapazon operativnih zahvata ogromne su zasluge akademika prof. dr Jovana Hadžiđokića, koji više od 15 godina dolazi po pozivu i edukuje naše urologe - navodi dr Milan Petrović.
