Srbin na golu fudbalske reprezentacije Bocvane. Zvuči neverovatno, ali je istinito.
Svedoci smo da je trenutno, ali i kroz istoriju veliki broj srpskih fudbalera nosio dres neke druge zemlje. Golman Jovan Nikolić brani za reprezentaciju Bocvane do 20 godine i vrlo je uspešan. Radi se o momku koji je rođen u toj velikoj afričkoj zemlji, koja ima površinu kao Francuska, u lokalnoj srpskoj zajednici, u glavnom gradu Gaborone.
Jovan Nikolić (22) trenutno brani u Portugalu, za klub Marinense. Karijeru je počeo u Bocvani, da bi se posle toga preselio u Južnu Afriku. Potom je bio u Portugalu u ekipi Maritimo, pa u Španiji u timu Alhaurin de la Tore. Pre dve godine je došao u Srbiju, gde je branio za Vinču, Mali Mokri Lug i beogradski Sinđelić.
- Rođen sam u Bocvani, od njih je stigao poziv da branim za tu zemlju. Nisam mnogo odugovlačio, prihvatio sam. Tamo mi živi porodica i bilo je jasno. Branio sam na COSAFA kup za selekciju U19. Ono što me posebno raduje bio je poziv na širi spisak A reprezentacije Bocvane, ali zbog pandemije kovida i nedostatka letova između Evrope i Afrike nisam mogao da se odazovem pozivu selektora. Siguran sam da će u budućnosti biti još reprezentativnih akcija u kojima ću učestvovati - rekao je Jovan Nikolić za Srbijasport pre nekoliko godina.
Mladi golman govori četiri strana jezika.
- Srpski i engleski jezik su mi maternji. Drago mi je što odlično govorim portugalski i španski. Živeći na različitim destinacijama trudio sam se da naučim jezike i na taj način pripreman sebe za internacionalnu karijeru.
Roditelji Jovana Nikolića poreklom su iz Loznice.
- Srbija je moja domovina i sa ponosom ističem da sam Srbin. Odrastao sam u Bocvani i to je takođe moja zemlja, ali srce je vuklo ka Beogradu kao i prema mojoj Loznici. Po povratku iz Španije počeo sam da treniram u golmanskoj Akademiji "Kocejić" gde sam mogao da uvidim na kom sam nivou. U Srbiji se neverovatno dobro trenira.
Malo ljudi zna da u Bocvani postoji jaka srpska zajednica koju čini oko 350 ljudi. Prvi Srbi koji su došli na jug Afrike su formirali svoje kolonije. Migracija srpskog stanovništva se dogodila u četiri talasa.
Prvi u 19. vijeku, kada su Srbi dolazili kako bi radili u rudnicima, drugi je započeo 1945. godine kada je na jug Afrike došla politička emigracija i protivnici komunističkog režima, treći se dogodio tokom šezdesetih i sedamdesetih godina, nakon sticanja nezavisnosti većine afričkih zemalja i priključenja Pokretu nesvrstanih, kada fabrike iz SFRJ dolaze sa svojim radnicima u ove krajeve, dok se četvrti talas dogodio devedesetih godina 20. veka kada je srpsko stanovništvo bežalo od ratova na teritoriji bivše Jugoslavije i nemaštine.
Krajem šezdesetih godina 20. veka u Bocvanu su počele da se doseljavaju srpske arhitekte, prostorni planeri, lekari, zdravstveni radnici, profesori, građevinci, tehnolozi, a danas oko 350 Srba čini srpsku zajednicu u Bocvani.
Srpska zajednica u Bocvani osnovana je 2010. godine sa ciljem da se održi kultura, tradicija i jezik, a takođe je od septembra 2011. godine u glavnom gradu Gaboroneu aktivna i srpska škola.
U Bocvani se istakao srpski arhitekta Konstantin Mandić, koji je radio u Zimbabveu pre nego što je 1979. godine kao arhitekta Energoprojekta došao u ovu afričku državu. Ostao je upamćen po projektima u glavnom gradu Bocvane kao što su zgrada pošte, stambeni kompleks u blizini univerziteta, nacionalni fudbalski stadion. Druga srpska pravoslavna crkva na tlu Afrike sagrađena je upravo u Bocvani.
Od Srba koji su znamentiti status stekli u Bocvani treba istaći još fudbalske trenere Veselina Jelušića, nekadašnjeg selektora A tima i Dragojla Stanojlovića. Ne sme se ni zaboraviti ni bivša teniserka, danas trener Vanja Klarić.
Kurir sport
NE PROPUSTITE
