SPC i srpski narod ovih dana nizom svečanosti obeležavaju veliki jubilej - 8oo godina autokefalnosti Srpske pravoslavne crkve. Program je započet svetom liturgijom u Žiči, a mitropolit zagrebačko-ljubljanski Porfirije specijalno je govorio je značajnijem dogadaju u istoriji SPC i naroda o ovom najznačajnijem događaju u istoriji SPC i naroda.
- Voleo bih, intimno, da podelim jednu osnovnu poruku i misao. Budimo srećni i Bogu zahvalni što za svog duhovnog oca, učitelja, putovođu i arhipastira imamo Svetog Savu. Blagodarimo Bogu na tome što nas je izabrao i njime uzvisio mimo drugih naroda sveta.
Dodaje da našim Svetim predanjem koje čuvamo, našom verom koju ispovedamo, nije nimalo teško reći šta bi nam danas Sveti Sava poručio. Iste reči, iste ako hoćete, molitve, iste želje i nade koje je Sveti Sava nosio u sebi i celim svojim bićem upućivao Bogu, iste su i za nas, iste su i za sve hrišćane svih vremena i naroda. U tome je upravo i veličina i značaj i svetiteljstvo duhovnog oca naroda našeg Svetog Save. Poštujući Svetog Savu mi poštujemo njegovo delo, koje je bez ostatka bilo posvećeno ljubavi prema Bogu, crkvi njegovoj i narodu njegovom, kome i mi kao deca pripadamo.
- Držeći se dela njegovih, podražavajući ih i ispunjavajući zavet koji nam je on kao prvonačelnik Srpske crkve ostavio, mi postajemo deca Savina, naslednici njegovi i rod njegov. I svako od nas, pojedinačno, imajući za sebe da odgovori na drugo pitanje: da li bi Sveti Sava bio zadovoljan?
NE PROPUSTITE
Godina 1219, kada je Sveti Sava stekao samostalnost Srpske crkve, prekretnica je u istoriji našeg naroda. Samim tim, može se reći to je najvažniji događaj naše istorije. Pre svega, spolja gledano, Srpska crkva i srpski narod se zauvek uključuju u vaseljensku zajednicu naroda, pa i država, postaju deo civilizacije kojoj i sada pripadamo. Ali i unutrašnje posmatrano, ovaj dogadaj je stvorio, uzdigao, obogatio ono što se naziva simfonija crkve i države. Za istoriju našeg našeg naroda to je takođe presudan događaj. On je bio osnova i garant cele potonje istorije, a garant je i nama danas.
- Ta simfonija, to saglasje države i crkve je tada stvorilo ono što nazivamo identitetom srpskog naroda u njegovom realistorijskom kretanju. Stvaranje tog identiteta počelo je tada, a nastavilo se i kasnije kada srpske države nije bilo. Ali identitet je ostao da živi i u vremenima ropstva i bio je poziv budućoj slobodi i svim žrtvama koje je naš narod na tom putu davao.
Radi se, dakle, sada o programu centralne svečanosti jubileja, čije je obeležavanje već započelo i koje traje tokom cele ove godine. Prirodno je bilo da centralna proslava započne u kome Manastiru Žiča, u kome je bilo i prvo sedište Srpske arhiepiskopije i Svetog Save i u kome je, dve godine od dobijanja autokefalnosti, održan prvi veliki crkveno-narodni sabor, na kome je Srpska crkva i pokazala svoju realnu autonomnost utvrdivši apostolsku veru, postavivši nove episkopije, utvrdivši nove parohije, jednom rečju, utvrdivši svoju autokefalnu crkvu.
NE PROPUSTITE
- I liturgija u Pećkoj patrijaršiji, kojom se proslava nastavlja, jeste prirodan sled dogadaja jer je to drevno sedište naše crkve i po kome ona nosi i svoje ime. Tu je i poseta drugim svetinjama na KiM, koje su kao ono razgranato sveto drvo koje je izraslo na ovim semenima, korenima koje danas proslavljamo.
Narednog dana u Muzeju SPC u Patrijaršiji u Beogradu biće otvorena izložba pod nazivom ,"Kultura i duhovnost pod okriljem SPC".
(Kurir.rs/Alo)
NE PROPUSTITE
