Gde god se ratovalo - u Hrvatskoj, na KiM ili u Bosni i Hercegovini - meta su bili Srbi. Devedesetih godina različite vojske su imale isti cilj - naterati Srbe da prebegnu u centralnu Srbiju i napuste teritorije na kojima su vekovima živeli.
Razlog je, kako smatraju analitičari, geopolitički - Balkan je turbulentno područje na kojem velike sile uglavnom imaju suprotne interese od interesa predstavnika našeg naroda, pa su zbog toga spremne da zažmure na stradanje srpskog naroda.
Istoričar Milan Gulić smatra da su ratni zločini počinjeni nad srpskim stanovništvom uglavnom ostali nekažnjeni.
"Samo su retki zločinci odgovarali za stradanja srpskog naroda. U tom smislu, čini se da je stradanje Srba potpuno ostalo nezapaženo i neshvaćeno. Tako da se čini da je svet nije imao razumevanja za stradanje jednog od naroda koji su stradalnici u ratovima 90ih godina", navodi on. Stradalništvo jednog kolektiva po prirodi može da stvori mentalitet žrtve. Međutim, problem je ako se stvori mentalitet gubitnika ili kukavice, a ne žrtve, jer priča o žrtvi je priča o Hristu, odnosno priča o stradanju za istinu, smatra reditelj Dragoslav Bokan.
"Mi nismo luzeri, mi nismo gubitnici, mi smo tragični junaci. Razlika između luzera i tragičnog junaka je u tome što luzer priziva propast. On čak i da ima najbolju moguću priliku, on je upropasti, a tragični junak je u stvari rođeni pobednik, ali okolnosti u kojima mora da viče "Kraljevstvo za konja" da bi mogao da dobaci i prebaci do sledeće generacije, da bi mogao da nastavi borbu s obzirom na okolnosti", objašnjava Bokan. (Kurir.rs)
NE PROPUSTITE
