Nemanja Radulović je rođen 1985. godine u Nišu. Do odlaska na studije u inostranstvo bio je učenik Dejana Mihailovića, održao stotine koncerata, osvojio brojna priznanja među kojima Oktobarsku nagradu Beograda za stvaralaštvo mladih i Nagradu Talenti godine Ministarstva prosvete, a na međunarodnoj sceni – prve i specijalne nagrade u Strezi, u Češkoj, u Litvaniji, Poljskoj i Francuskoj.
Na konkursu Antonio Stradivarijus u Italiji osvojio je Drugu nagradu – te godine najvišu dodeljenu nagradu. Iste godine trijumfovao je na konkursu Žorž Enesku u Bukureštu ponevši Prvu i dve specijalne nagrade žirija. Na Međunarodnom takmičenju Jozef Joakim u Nemačkoj osvojio je Prvu nagradu, a osvojio je i visoku francusku nagradu u oblasti muzike, Viktoar de la muzik (Muzički pobednici), u kategoriji Internacionalno otkriće godine.
Do sada je održao preko 900 koncerata i snimao za radio i televizijske stanice. Nastupao je sa mnogim orkestrima, kako u Srbiji i Crnoj Gori, tako i u Rumuniji, Češkoj Republici, Slovačkoj, Italiji, Nemačkoj, Austriji, Švajcarskoj, Litvaniji, Poljskoj, Estoniji, Ukrajini, Kini, Koreji, Japanu, na Filipinima, na Tajlandu, a u Francuskoj sa Nacionalnim orkestrom Il-d-Frans, Kanskim orkestrom, Nacionalnim orkestrom Lila, pod upravom dirigenata kao što su Eiđi Oue, Daisuke Soga, Kristijan Mandeal, Filip Benter, Vensan Bart… Takođe je sarađivao sa poznatim umetnicima kao što su Najdžel Kenedi, Patris Fontanaroza, Emanijel Bertran, An Kufelek, Rolan Pidu, kvarteti Iliko, Debisi, Psofos.
Nemanja Radulović svira na violini Đovanija Batiste Gvadanjinija iz 1765. godine, koja je u vlasništvu Fric Berens štiftunga iz Hanovera.
Ulaz je slobodan.
(Promo - tekst / Foto: Dom kulture Čačak)
