Jedan Kraljevčanin, koji nije želeo da mu pominjemo ime, tvrdi za Kurir da je otkrio da mu je deda po majci D. S. bio kraljevački mason, jer je, kako navodi, za to pronašao i dokaz, i to na jednoj od starih fotografija iz perioda pre Drugog svetskog rata, a koja se decenijama nalazila na tavanu njegove kuće.
Pospremajući tavan, on je pronašao nekoliko razglednica, dopisnica i fotografija iz tog vremena, a na jednoj od njih, na kojoj se nalazi portret nepoznatog mladića u uniformi, nalazi se i posveta njegovom dedi na kojoj piše: „Za uspomenu, (jedna reč potom je nečitka, prim. aut.) „Bratu“ D. S., (u potpisu takođe nečitko, prim. aut.).
- Opšte je poznato da se masoni od davnih vremena međusobno nazivaju „braćom“. Ovde je reč brat napisana pod znacima navoda i sa velikim slovom „B“. Znam da mi je deda služio vojsku Kraljevine Jugoslavije u Telegrafskoj četi u Skoplju i da je i on slao svoje fotografije iz vojske svojim prijateljima i rodbini. Moguće da mu je ovaj mladić bio drug, a fotografija koju imam snimljena je u Beogradu, u Ulici Kralja Milana broj 70, ali je naziv fotografske radnje nečitak.
Vrlo je moguće da su obojica bili masoni, priča ovaj Kraljevčanin za Kurir.
On navodi da, dok mu je majka bila živa, pričala mu je da je njen rođeni brat, koji je svojevremeno radio u britanskom „Rols rojsu“, bio čest gost engleskih lordova i bio rado viđen u društvu njihove elite.
- Mene je odmalena interesovalo kako to običan radnik ili poslovođa može da se nađe u tako visokom društvu, a sada mi je jasno da su mom ujaku, kao sinu masona, to jest, luftonu, preko te veze sva vrata bila otvorena. O ujaku, koji je sredinom 60-tih godina prošlog veka kao jugoslovenski državljanin otputovao najpre u Francusku, a potom u Veliku Britaniju, gde se i nastanio i preminuo pre nekoliko godina, ne znam apsolutno ništa osim te priče moje počivše majke, navodi on.
Istovremeno, ni njegova majka, ali ni on, sa ujakom, od kada je otišao u inostranstvo, nisu imali nikakav kontakt. Ali o masonima, uopšte, kako tvrdi ovaj Kraljevčanin, zna dovoljno da bi povezao „ove stvari“.
Sa druge strane, kaže on, za dedu zna da potiče iz stare kraljevačke porodice i da je bio rođen 1905. godine u Kraljevu, da je pre Drugog svetskog rata bio službenik Državne fabrike aviona u Kraljevu, a posle rata trgovac.
- Njegov otac, a moj pradeda R. S., koji se u tadašnji Karanovac iz Crne Gore doselio za vreme Obrenovića, imao je u vreme krunisanja Milana Obrenovića za kralja, 1882. godine, svoju kuću i pekaru koja se nalazila prekoputa današnje filijale Nacionalne službe za zapošljavanje u Kraljevu. Iste godine varoš Karanovac, na molbu meštana svome novokrunisanom kralju, poneo je ime Kraljevo.
- Za razliku od Beograda, gde su u knjigama brojni autori pisali o masonskim građevinama, ceremonijama, o poznatim i manje poznatim Beograđanima - masonima, u Kraljevu, makar zvanično, ne postoje podaci o radu ovog tajnog društva, iliti društva sa tajnama, kako neko ume da kaže, niti je, koliko znam, iko ikada radio istraživanje na ovu temu. Takođe, nije poznato ni ko su bili članovi ovog društva u gradu na Ibru između dva svetska rata, a zna se da je Velika loža Kraljevine Jugoslavije zvanično osnovana 1919. godine. Jedan od masonskih simbola koji je svim Kraljevčanima vidljiv i danas jeste - svevideće oko, koje se nalazi u Crkvi Svete Trojice u Kraljevu, dodaje naš sagovornik.
Sagovornik Kurira kaže da je nedavno pitao jednog sveštenika SPC da mu objasni otkud svevideće oko u kraljevačkoj pravoslavnoj crkvi i da mu je sveštenik rekao da je taj simbol tu od kada postoji crkva i da je to deo istorije našeg naroda, baš kao i svevideće oko koje se nalazi na koricama Sretenjskog ustava, te da ove godine Crkva Svete Trojice u Kraljevu proslavlja 200 godina od izgradnje, a sagradio ju je knez Miloš Obrenović 1824. godine.
NE PROPUSTITE
