Ljubimac Grobara rođen je je 3. marta 1959. godine u Titogradu (današnja Podgorica), a veći deo života proveo je u Beogradu.
Trenersku karijeru započeo je pre više od 30 godina, a najveći uspeh je ostvario s Partizanom. Osvojio je 12 titula prvaka države, pet Kupova i pet titula prvaka ABA lige i Kup Radivoja Koraća, te je tako postao najtrofejniji trener u istoriji kluba.
Karijera Duško Vujošević je trenersku karijeru započeo 1976. godine radeći s mlađim kategorijama košarkaša u Partizanu. Godine 1982. vodio je juniorsku ekipu OKK Beograda sa kojom je osvojio Prvenstvo Jugoslavije. Iste godine radio je i sa prvim timom OKK Beograd.
Godinu dana je radio u Mladosti iz Zemuna, a 1985. godine vratio se u Partizan na poziciju pomoćnog trenera prvog tima. Već u sledećoj sezoni 1986/87 na poziv Dragana Kićanovića je sa samo 27 godina postao prvi trener Partizana, s kojim je iste sezone osvojio titulu prvaka Jugoslavije.
Sledeće sezone je predvodio Partizan do fajnal-fora Kupa evropskih šampiona. Na tom takmičenju su osvojili treće mesto.
Sledeće sezone 1988/89 s Partizanom je osvojio Kup Radivoja Koraća i Kup Jugoslavije.
U sezoni 1989/89 trenirao je špansku Uelvu, a već u sledećoj sezoni se ponovo vratio u Partizan. U sezoni 1990/91 Partizan je stigao do finala plej-ofa.
U sezoni 1992. kratko je trenirao Crvenu zvezdu, da bio u periodu od 1992. do 1998. godine trenirao italijanske ekipe Breše, Pistoje i Skavolinija.
Po povratku iz Italije preuzima poziciju šefa stručnog štaba podgoričke Budućnosti, a od 1999. do 2001. godine trenirao je beogradski Radnički. 2001. godine se vratio u Partizan s kojim je u periodu od 2001. do 2010. godine osvojio skoro sve što se moglo osvojiti. Partizan je devet godina zaredom osvajao titule prvaka države (2002 – 2010), te ponovo 2013. godine.
Pod vođstvom Duška Vujoševića, Partizan je osvojio i četiri Kupa (2002, 2008, 2009. i 2010. godine), te četiri titule prvaka NLB lige (2007. – 2010.). 2010. godine Vujošević je postao najtrofejniji trener u istoriji kluba, a iste godine Partizan se plasirao u polufinale Evrolige.
Duško Vujošević je 2009. godine dobio nagradu „Aleksandar Gomeljski“ za najboljeg trenera Evrolige u sezoni 2008/2009. U ovoj sezoni je po drugi put za redom uveo Partizan u četvrtfinale Evrolige. Tada je prvi put u istoriji nagrada otišla u ruke trenera koji nije osvojio Evroligu te sezone.
U junu 2010. godine preuzima moskovski CSKA, s kojim uspeva da pobedi NBA klub na američkom tlu, što ni jednom evropskom treneru do tad nije pošlo za rukom. Međutim, nakon toga CSKA ulazi u lošu seriju, te gubi najviše utakmica u Evroligi otkako je to takmičenje pod okriljem ULEB-a.
Nakon tri meseca vođenja moskovskog kluba zbog loših rezultata dobija otkaz. Vujošević je 4. oktobra 2011. godine izabran za predsednika Jugoslovenskog sportskog društva Partizan. Mandat mu je istekao 27. oktobra 2015. godine.
U junu 2012. godine vraća se u Patizan. U klubu je ostao do septembra 2015. godine kada je dolaskom nove uprave odlučeno da mu se ne ponudi novi ugovor.
U junu 2014. na meču polufinala Suprtlige protiv FMP-a u Hali sportova Ranko Žeravica, Vujošević je tokom meča uhvatio za vrat Bogdana Bogdanovića, što je izazvalo niz polenika i osuđujućih reakcija.
Od januara 2016. godine do januara 2017. godine trenirao je francuski Limož.
U karijeri vodio je reprezentacije Jugoslavije, Srbije i Crne Gore, samostalne Crne Gore, te je u junu 2017. preuzeo selekciju Bosne i Hercegovine.
Kao trener juniorske reprezentacije Jugoslavije osvojio je Prvenstvo Evrope 1998. godine u Vrbasu. Na Svetskom juniorskom prevenstvu 1991. godine osvojio je četvrto mesto. 2003. godine izabran je za selektora seniorske reprezentacije Srbije i Crne Gore sa kojom je na Evropskom prvenstvu u Švedskoj osvojio šesto mesto.
U maju 2007. godine postao je selektor reprezentacije nezavisne Crne Gore. Crnogorci su se pod njegovim vođstvom kao prvi u grupi plasirali na Evropsko prvenstvo 2011. godine.
U decembru 2010. godine podneo je ostavku na mesto selektora, te preuzeo funkciju stručnog savetnika crnogorske reprezentacije.
U junu 2017. godine postao je selektor reprezentacije Bosne i Hercegovine. BiH je prošla prekvalifikacionu grupu, te će u kvalifikacionoj grupi E u mečevima s Francuskom, Belgijom i Rusijom tražiti vizu za Svetsko prvenstvo.
Početkom godine Vujošrvić je sa Klužom gde od 2019. ima ulogu savetnika osvojio Kup Rumunije.
Poznat je kao veliki radnik i čovek tokom čijih treninga se po svedočenju igrača, povraća i presvlači i po nekoliko puta. Vrlo oštar u izjavama, spreman da kritikuje sve i svakoga, kada misli da je to dobro za klub u kojem rad. Znao je da kaže da je u životu imao samo dve države, Jugoslaviju i Partizan.
Van terena Vujošević je poznat kao čovek koji voli knjige i slike. Veliki je kolekcionar umetničkih dela u Beogradu je pre nekoliko godina izlagao umetnine koje se nalaze u njegovoj kolekciji. Nije mali broj košarkaša, koji su za vreme igranja u timovima koje je trenirao počeli da čitaju poeziju i prozu i idu u pozorište, u koje je Dule nekada vodio i ceo tim. Vujoševićeva pasija su i psi.
Dugi niz godina Duško Vujošević muči muku sa bolešću, zbog koje je ostao bez nožnog prsta, a dok čeka transplantaciju bubrega, sedi na klupi rumunskog Kluža, sa kojim je kao savetnik nedavno osvojio Kup.
Trofeji Duška Vujoševića 12 titula prvaka države s Partizanom (1987, 2002, 2003, 2004, 2005, 2006, 2007, 2008, 2009, 2010, 2013, 2014.) 5 nacionalnih kupova s Partizanom (1989, 2002, 2008, 2009, 2010.) 1 Kup Radivoja Koraća s Partizanom (1989.) 5 titula prvaka regionalne ABA lige s Partizanom (2007, 2008, 2009, 2010, 2013.) 1 Kup Rumunije sa Klužom (2020.) 1 titula prvaka Evrope s juniorskom reprezentacijom Jugoslavije (1988.)
Kurir sport
NE PROPUSTITE
