Rafailo Momčilović, rođen je kao Georgije 23. aprila 1875, a stradao je 3. septembra 1941. godine. Bio je srpski sveštenik i slikar. Za sobom je ostavio najviše ikona, ali i veći broj portreta i pejzaža.
Kao igumana manastira Šišatovca uhapsile su ga ustaše 25. avgusta 1941. godine. Ubijen je u Slavonskoj Požegi devet dana kasnije. Srpska pravoslavna crkva proglasila ga je sveštenomučenikom 1999. godine.
Rafailo je rođen u bačkom selu Deronje, u tadašnjoj Austrougarskoj, od oca Velimira i majke Perside. U rodnom mestu završio je osnovnu školu, a u desetoj godini roditelji ga šalju kao đaka u manastir Kovilj. Odatle je prešao u manastir Manasiju, gde je 1896. godine od igumana Mirona (Đorđevića) primio monaški čin i dobio ime Rafailo.
Uporedo s monaškim životom, Rafailo se usavršavao u slikarstvu. Likovno obrazovanje sticao je u Moskvi (gde je živeo je u podvorju Srpske Patrijaršije, Rimu, Veneciji i Beogradu. Bio je student Prve srpske crtačke škole Kirila Kutlika, čiji je polaznik bila i Nadežda Petrović.
Monah Rafailo bio je vlasnik prvog automobila u selu Deronje. Rafailo Momčilović uradio je, po želji kraljice Drage Obrenović, ikonostas u crkvi u Velikoj Krsni. Kasnije je oslikao ikonostase i u manastiru Rakovici (1905/1906), u Pačiru i Gornjem Kovilju (1908 -1910), kao i u crkvi Ružici u Beogradu (1925/1926), što je njegovo poslednje delo.
Drugi svetski rat dočekao je kao iguman manastira Šišatovca. Dana 25. avgusta 1941. pripadnici ustaškog pokreta su ga uhapsili, i, zajedno sa trojicom šišatovačkih monaha, vozom uputili za Slavonsku Požegu. Iguman Rafailo je tokom puta mučen na razne načine. Bio je primoran da samom sebi služi opelo. Mučen i zlostavljan, preminuo je 3. septembra iste godine u Slavonskoj Požegi, a ni danas se ne zna gde je sahranjen.
Na redovnom zasedanju Svetog arhijerejskog sabora Srpske pravoslavne crkve 1999. godine iguman Rafailo proglašen je za svetog i unet u Imenoslov srpske crkve kao sveštenomučenik. Datum njegovog spomena je 3. septembar. Maja 2000. godine je kanonizovan na liturgiji u Hramu Svetog Save na Vračaru, koji je vodio patrijarh srpski Pavle.
(Wikipedia)
