Multikonfesionalnost i multinacionalnost su važna karakteristika Novog Sada koju lako uviđaju njegovi posetioci. U mnoštvu naroda vera, kultura i i jezika polako je jačao i rastao grad na levoj obali moćne reke, Dunava. Jedan od temelja koji je omogućio da se Novi Sad uzdigne naspram ostalih naselja u okolini u XVIII veku svakako je činjenica da je tu bio centar Bačkog vladičanstva, navodi u svom autorskom tekstu istoričar i direktor Istorijskog arhiva Grada Novog Sada Petar Đurđev.
Odnos demokrata prema Crkvi kao komunista 1945. godine
U tim mnogostrukim i brojnim vezama između Bačke eparhije smenjivale su se brojne etape i epohe. Težak pritisak koji je bio nastao zbog deklarisane ateističke politike komunističkog sistema počeo je da popušta početkom demokratizacije naše zemlje. U tim godinama, na katedru episkopa Bačkih došao je tada dr Irinej Bulović. U našem gradu počeli su da se obnavljaju stari, ali i da niču novi hramovi, ali svakako najbitnija stvar je bila obnova duhovnog života.
Decenije su tekle ali niko nije mogao ni da sanja da će odnosi između Grada Novog Sada i Eparhije pasti na toliki nivo kao u vremenu 2008-2012. godina. Tadašnja politika gradskih vlasti u svom odnosu prema crkvi odgovarala je više vremenu 1945. godine a ne vremenu kada je načelno trebalo da gradimo na pojmovima ljudskih sloboda i prava. Da li treba podsećati na sve sporove i udare koji su tadašnji gradski čelnici otvoreno vršili prema pravoslavnoj crkvi. Sa današnje tačke gledišta, može se slobodno reći da je ova politika se usmeravala ka onom putu koji će kasnije rado prihvatiti bivši predsednik Crne Gore, Milo Đukanović.
Miloš Vučević obnovio veze sa SPC i Eparhije Bačke
Ipak, ovo bolno razdoblje u odnosima pravoslavne crkve i Grada Novog Sada doživljava radikalan zaokret ka boljem nakon pobede Miloša Vučevića i Srpske napredne stranke na lokalnim izborima 2012. godine. Jedna od prvih koraka, tada gradonačelnika Vučevića, bila je ispravka, ali i postavljanje razumnih i srdačnih odnosa između Grada i Eparhije u skladu sa pozitivnom propisima Republike Srbije i punim poštovanjem ljudskih prava. Ljudi koji baštine komunističku ideologiju, a postavljaju se za demokrate često zaboravljaju da je jedan od temelja svakog demokratskog društva jeste poštovanje slobode veroispovesti. Ova demokratska vrednost ponovo je afirmisana kao bitna vrednost izgradnje političkih i društvenih odnosa u Novom Sadu.
Ubrzo je uspostavljen obrazac obeležavanja sećanje na žrtve Pogroma iz 1942. godine. Prevashodno kroz pomoć vernog naroda, Eparhije ali i snažnu moralnu pomoć Miloša Vučevića jedan po jedan pravoslavni hram u Novom Sadu koji su bili u izgradnji počeli su da se završavaju. Gradske institucije su nastavile svoj rad na sanaciji i obnovi hramova koji krase naš grad još od XVIII veka. Kao primer svakako treba uzeti fasadu i portu Uspenskog hrama. Stariji Novosađani se sećaju kako su komunističke vlasti grubo porušile parohijski dom, portu i groblje Uspenskog hrama kako bi napravili mesto za izgradnju Srpskog narodnog pozorišta. Posle decenija čekanja obnovljena je ograda oko hrama kao i fasada jednog od najlepših novosadskih hramova.
Bivši gradonačelnik odlikovan ordenom SPC
Ovih primera svako ima puno i svi oni dokazuju i potvrđuju, pre svega, da živimo u eri velike duhovne obnove srpskog naroda. Ekonomska stabilnost i povećanje životnog standarda svoju materijalnu manifestaciju su dobili i u izgradnji novih i obnovi starih hramova u Novom Sadu tako da je i ovaj proces delom bio uslovljen ekonomski preporodom Novog Sada i Republike Srbije.
Za svoj zasluženi rad i predani odnos prema pravoslavnoj veri, Vučević je odlikovan Ordenom Svetog vladike Maksima Eparhije sremske , gramate priznanja i zahvalnosti Eparhije bačke, za izuzetan doprinos u razvoju duhovnog i crkvenog života i Ordenom Svetog Save, Srpske pravoslavne crkve. Na osnovnu svega izrečenog, na kraju izlaganja mogu samo da dodam povik, aksios, dostojan!
Grad Novi Sad
