"Radmilović je delovao kao da je namćor ali..." Aljoša Vučković i Caci Mihailović o kolegi i majstoru improvizacije koga i danas citiraju
Atelje 212 obeležio je juče 40 godina od smrti Zorana Radmilovića, jednog od najvećih i najvoljenijih srpskih i jugoslovenskih glumaca. Direktori Ateljea 212 Gordana Goncić i Pozorišta Timočke Krajine iz Zaječara Vladimir Đuričić položili su cveće u Aleji zaslužnih građana na Novom groblju i ispred pozorišta gde se nalazi njegov spomenik.
- Zoran Radmilović je bez sumnje najveći glumac Ateljea 212, koji je u samim temeljima ovog pozorišta. Danas je življi nego ikada. Generacije koje ga nisu gledale uživo percepiraju ovo pozorište kao kuću Zorana Radmilovića i njegovog stila glume. Veoma smo ponosni i zahvalni što smo ga imali - rekla je Gordana Goncić za Kurir.
Tokom svog života Radmilović je glumio u 104 ostvarenja. Neprevaziđeni majstor improvizacije, oduševljavao je pozorišnu publiku, često stvarajući utisak da je sam - čitavo pozorište. Rođen je 11. maja 1933. godine u Zaječaru.
Tokom svoje bogate filmske, serijske i pozorišne karijere igrao je u filmovima kao što su "Maratonci trče počasni krug" i "Majstori, majstori", u seriji "Majstorska radionica", kao i predstavama "Radovan Treći" i "Kralj Ibi".
Pomen Zoranu Radmiloviću
Po očevoj želji, Zoran je upisao Pravni fakultet u Beogradu, a potom je studirao i na Arhitektonskom i Filološkom fakultetu. Uporedo je oprobao svoje glumačke mogućnosti u KUD "Ivo Lola Ribar", a zatim je upisao i postupno apsolvirao glumu na Akademiji za pozorište, film, radio i televiziju i započeo karijeru u Beogradskom dramskom pozorištu (1962-1968), u kome isprva nastupa u manje značajnim predstavama. Godine 1964, zbog odustajanja Ljube Tadića, Radmilović uskače u naslovnu ulogu u "Kralju Ibiju" na sceni Ateljea 212, predstavi koju pretvara - razotkrivajući potpuno izuzetnu glumačku nadarenost - u trijumf improvizacije i u "svoju scenu", koja će trajati (zajedno s kasnijim "Radovanom III" Dušana Kovačevića) dve decenije.
- Zorana pamtimo već godinama. On je stalno tu. Uvek kad se sretnemo, citiramo ga. Citirajući nekog, znači da je i dalje živ. O citatima bih mogao da vam pričam tri dana. Gluma ima teške trenutke. Najčešće citiramo onu njegovu "Knjige u šake, ne sakupljajte se jer možete biti dobar cilj iz vazduha" - kaže Aljoša Vučković.
Na pomenu su se okupili i reditelj Vladimir Lazić, bratanica velikog glumca i slikarka Selena Vicković i Isidora Građanin.
- Zoran je ponekad delovao kao da je namćor, a iza toga su se krile dobrota, nežnost, široka i topla duša. Ne bih mogao da kažem da imamo njegovog naslednika. Svaka generacija ima sjajne glumce, ali kao Zorana, teško - poručuje za Kurir Milan Caci Mihailović.
