Grobnica Svetog Nikole otkrivena je posle više od 1.600 godina kada su arheolozi locirali ostatke drevne crkve u Turskoj koja je ležala potopljena zbog porasta nivoa mora u Sredozemnom moru tokom srednjeg veka.
Sveti Nikola je živeo između 270. i 343. godine nove ere.
Nad grobom je podignuta i crkva kako bi se zaštitio svečev grob, ali su arheolozi tek nedavno otkrili mozaik i kameni pod sa prethodnog svetilišta koji ih je doveo do poslednjeg počivališta Svetog Nikole.
Naučnici sada veruju da je Sveti Nikola živeo i umro u Turskoj, prenosi novinska agencija Demiroren.
Vizantijska crkva sagrađena na drevnim temeljima je obično bila mesto bogosluženja pravoslavnih hrišćana između 5. i 12. veka, a okružena je statuama Svetog Nikole. Takođe je dodat na Uneskovu listu svetske baštine 1982. godine.
Istraživači su prvi put ušli u drevnu crkvu 2017. godine i sproveli elektronska istraživanja koja su otkrila praznine između poda i tla. Tim arheologa je sada saopštio da je možda pronašao grob Svetog Nikole, ali i dalje rade na pažljivom uklanjanju poda sa vizantijske crkve kako je ne bi oštetili.
Osman Eravsar, šef pokrajinskog komiteta za očuvanje kulturnog nasleđa u Antaliji, rekao je prošle nedelje novinskoj agenciji Demiroren da je prva crkva potopljena pošto se Sredozemno more podiglo, a nekoliko vekova kasnije na vrhu je podignuta nova crkva.
– Sada smo stigli do ostataka prve crkve i poda na koji je kročio Sveti Nikola. Osman Eravsar je istakao da su iskopane pločice na podu prve crkve.
Sveti Nikola, koji je poznat po dobročinstvu prema siromašnima, rođen je u selu Patari, od bogatih roditelja koji su umrli u epidemiji i sinu ostavili veliki imetak. Kao pobožni hrišćanin, Sveti Nikola je sledio Isusovo učenje o prodaji svih svetskih dobara i davanju siromašnima, i to je upravo ono što je činio.
Međutim, ove ideje nisu predstavljene u istorijskim dokumentima, već se dele u pričama.
Postao je episkop grada Mira (Mir) u 4. veku, ali ga je ubrzo zatvorio rimski car Dioklecijan za vreme progona hrišćana, a zatim pušten za vreme vladavine Konstantina Velikog. Zapisi pokazuju da je Sveti Nikola sahranjen u crkvi podignutoj u njegovo ime. Međutim, tačno gde se nalazi njegovo telo do sada je bila misterija.
Istraživači veruju da je u vreme njegove smrti, 343. godine, Sveti Nikola sahranjen u crkvi u Demreu, gde je ležao do 11. veka. Ranije se verovalo da su trgovci 1087. godine prokrijumčarili ostatke stare 1674 godine u italijanski grad Bari. Međutim, turski arheolozi sada sugerišu da su pogrešne kosti uklonjene, a one koje su otišle u Italiju pripadale su anonimnom svešteniku.
Sahranjen je u svojoj crkvi u Miru, a do 6. veka njegovo svetilište je postalo poznato. Godine 1087, italijanski mornari ili trgovci ukrali su njegove navodne ostatke iz grobnice i odneli ih u Bari, Italija. Nikoline mošti se još uvek nalaze u bazilici San Nikola u Bariju iz 11. veka, iako su crkve širom sveta stekle fragmente.
Deda Mraz je zasnovan na pričama o Svetom Nikoli koji je stekao reputaciju da čini čuda i tajno deli zlato siromašnima. Ime Deda Mraz je evoluiralo iz holandskog nadimka Nika Dačea, Sinter Klaas, skraćenog oblika od Sint Nikolaas, što na holandskom znači Sveti Nikola.
Komitet za očuvanje nasleđa Antalije otkriva da je vizantijska crkva takođe bila oštećena i obnavljana nekoliko puta tokom 8. i 9. veka. Organizacija napominje da je Konstantin IKS. 1043. godine, a car Nikolaj I 1862. godine temeljno su ga obnovili, dodavši mu kulu. Crkvu je takođe poplavila reka Demre i na kraju zatrpana sve dok nije ponovo otkrivena 1956. godine i sada je odredište mnogih hodočasnika koji žele da odaju poštu Svetom Nikoli.
Kurir.rs/Jutarnji.hr
NE PROPUSTITE
