Unakaženi leš Rumunke Marije Krec (32), služavke u domu gvožđarskog trgovca Velimira Petrovića, pronađen je u kuhinji njegove vile u Rankeovoj ulici kod Karađorđevog parka 25. jula 1931.
Telo Krecove otkrio je njen poslodavac, inače samohrani otac, čije je dete u trenutku zločina s guvernantom bilo na odmoru u Vrnjačkoj Banji. Petrović je odmah pozvao policiju, koja je po načinu na koji je zločin bio izvršen, brutalnosti i broju povreda nanetih nožem, ali i još nekim tupim predmetom, zaključila da je najverovatnije u pitanju zločin iz strasti. Već u prvim satima istrage utvrđeno je da je Krecova bila raspuštenica, koja je u Beogradu živela više nego slobodnije za ondašnje moralne okvire.
Imala tri ljubavnika
Poslodavac ubijene žene otkrio je policiji da je ona bila u vezi sa izvesnim Tomom Lupšom, koji je radio u fabrici aviona u Rakovici. On je kobnog dana bio u Petrovićevoj vili, a policiji je sve ukazivalo da bi upravo on mogao da bude odgovoran za zločin. Međutim, u razgovoru sa svedocima utvrđeno je da je Krecova imala još jednog ljubavnika, stolara Petra Jankovića, s kojim je pre dolaska na rad u kuću Petrovića živela u vanbračnoj zajednici.
Prodao žrtvin sat
Policija ih je uhapsila obojicu, uprkos njihovom ubeđivanju da su nevini. Toma Lupša je policiji kazao da je kobne noći, dok je bio s Marijom u kuhinji, iznenada došao njen rođak, kao i da ju je potom ostavio nasamo s njim. Istraga je nastavljena, a već sutradan je otkriven i misteriozni rođak, za kog se ispostavilo da je zapravo bio treći ljubavnik Krecove. U pitanju je bio nezaposleni bravar Veselin Vukov, za kojim je policija odmah raspisala potragu. Uhapšen je u trenutku kada je policija pronašla u njegovom džepu račun iz zalagaonice, gde je prodao ručni sat koji je skinuo sa žrtve. Na saslušanju je priznao zločin tvrdeći da se ne kaje, kao i da je zločin počinio jer je Mariju zatekao s drugim muškarcem, odnosno Lupšom.
Detalji pisani rukom Obdukciju radio prvi profesor sudske medicine
Milovan Milovanović, prvi profesor sudske medicine na Medicinskom fakultetu u Beogradu, po kome je institut kasnije i dobio ime, obavio je obdukciju ubijene služavke. On je bio i osnivač muzejske zbirke forenzičkih preparata koja i danas postoji u institutu. Zapisnik je najverovatnije kucan tokom obdukcije, a kasnije su na marginama rukom zapisivani novi detalji.
(Kurir.rs/Ivan Milićević/Foto:Privatna arhiva)
