Srbija je doživela nekoliko masovnih zločina, tragedija, ali nikada žrtve nisu bile deca i mladi, kao što je to bio slučaj sada u Beogradu i u Mladenovcu.
Samo u 21. veku, pre ovih poslednjih tragičnih događaja, imali smo pet stravičnih masakra - u Leskovcu (2002.), Jabukovcu (2007.), Velikoj Ivanči (2013.), Kanjiži (2015) i Žitištu (2016.). Slučajnost ili ne, ali svih sedam jezivih zločina, uključujući i ova dva poslednja, uvek su se događala u periodu od četiri meseca, od aprila do jula!
Kada je lokacija u pitanju, tri su se dogodila na široj teritoriji Beograda, od kojih dva u Mladenovcu (Velika Ivanča i ovaj poslednji u Duboni i Malom Orašju, na granici sa smederevskom opštinom), dva u Vojvodini, te po jedan u istočnoj i južnoj Srbiji.
Leskovac, 2002.
Jula 2002. dogodilo se serijsko ubistvo koje je u crno zavilo četiri porodice, a počinio ga je Dragan Čedić (32), meštanin zbog kog i danas žitelje ovog grada na jugu Srbija prolazi jeza. Čedićev krvavi pir odigrao se neverovatno brzo, za samo 25 minuta, a usmrtio je sedam osoba i to navodno zbog ljubavnih problema.
Najpre je u bilijar klubu ubio Nenada Lukića (30) i teško ranio Slavoljuba Kržalića, da bi zatim ubio suprugu Biljanu, njenu sestru Ivanu, drugu Biljaninu sestru Jelenu i njenog supruga Bobana.
Na meti ubice našle su se i dve Jelenine školske drugarice, Čedić je jednu usmrtio, a drugu ranio. Konačno, otišao je do tetke po majci ubijenih sestara, ubio Biserku Ristić, a teško ranio njenog supruga i sina.
Jabukovac, 2007.
Višestruko ubistvo u Jabukovcu desilo se 27. jula 2007. godine, u selu Jabukovac kod Negotina, kada je naoružan lovačkom puškom 39-godišnji Nikola Radosavljević ubio devet meštana, a troje teže ranio. Radosavljević je za ubistva „okrivio“ crnu magiju.
U masakru su nastradali: Draginja (55) i Branislava Borongića (57), Persa Banković (37), Branislav Badejević (30), Srđan Bađikić (15) i Anika Čogić (62). Teško su ranjeni Siniša Bađikić (36) i Vanuca Baderević (70).
Velika Ivanča, 2013.
Masovno ubistvo poznato i kao “pokolj u Velikoj Ivanči” dogodilo se ujutro 9. aprila 2013. u selu Velika Ivanča u opštini Mladenovac, kada je šezdesetogodišnji Ljubiša Bogdanović hicima iz pištolja ubio čak 13 ljudi.
Bogdanović je prvo ubio osamdesettrogodišnju majku Dobrilu i četrdesetdvogodišnjeg sina Branka. Potom je provalio u kuću porodice Despotović gde je pobio svih pet članova, uključujući dvogodišnjeg Davida.
Zatim je ubio po dvoje članova porodica Ješić, Mijailović i Stekić. Krvavi pir trajao je pola sata, a završio se pokušajem ubice da izvrši samoubistvo hicem u glavu. Preminuo je dva dana kasnije.
Kanjiža, 2015.
Sedam osoba je ubijeno u maju 2015. godine, a jedna je ranjena u porodičnoj tragediji kod Kanjiže, u mestima Martonoš i Orom. Tragedija se dogodila dan posle svadbe, kada je mladoženjin otac ubio, između ostalih, snahu i njene roditelje.
Rade Šefer je, pod dejstvom alkohola, zbog toga što se protivio tom braku, sa više hitaca iz lovačke puške ubio snahu Nataliju i njene roditelje Šandora i Karolinu, kao i svoju suprugu Rozu i njene roditelje.
Ubica je nakon masakra u kući mladinih roditelja u Martonošu, okončao i svoj život.
Žitište, 2016.
Nezapamćeni zločin dogodio se 2. jula 2016. godine u kafiću “Makijato” u Žitištu kod Zrenjanina kad je Siniša Zlatić (46) rafalima iz “kalašnjikova”, koji je navodno doneo s ratišta, ubio bivšu suprugu Dijanu (30), njenog prijatelja Stevana Jojića (40), Vladimira Mijatovića (40), Jovanu Popović (20) i Vladimira Kosovića (34), a ranio još 22 osobe.
Tragedija se dogodila za vreme održavanja “Pile festa”, a među povređenima bilo je i troje maloletnika.
Ovim masakrima treba dodati i dva koja su se dogodila u Jugoslaviji, i oba su za poprište imala kasarne, a za izvršioce i žrtve vojnike.
Paraćin, 1987.
Masakr koji je šokirao Jugoslaviju poznat i kao “Paraćinski pokolj” dogodio se 3. septembra 1987. godine, nešto posle tri časa ujutro, u kasarni JNA „Branko Krsmanović” u Paraćinu.
Vojnik Aziz Keljmendi, Albanac s Kosmeta, pucao je iz automatske puške po spavaonici i ubio četiri vojnika, a ranio petoricu. Među poginulim, dvojica su bila iz Bosne i Hercegovine, a po jedan iz Hrvatske i Srbije.
Vranje, 1993.
Još jedan masakr u kojem su nastradali vojnici dogodio se u spavaonici vranjske kasarne “Južnomoravske brigade” 3. juna 1993. kada je Jožef Meneder (22) iz Bajše kod Bačke Topole hicima iz automatske puške ubio sedmoricu vojnika.
On je razvalio rešetke na prozoru pritvorske prostorije u kasarni, napao je stražara i oteo mu oružje, kojim je ubio šest vojnika, jednog zastavnika i na kraju sebe. Kasnije je utvrđeno da je ubica imao psihičkih problema.
Kurir.rs/Blic
NE PROPUSTITE
