Kenan je postao poznat po dva dokumenta koja je, kao otpravnik spoljnih poslova ambasade SAD, poslao u Stejt Dipartment. Jedan je bio "dugi telegram", dokument od oko 8.000 karaktera, poslat 1946. godine a drugi X-članak (The Sources of Soviet Conduct) u kom je tvrdio da je SSSR ekspanzionistički. U tom dokumentu, Kenan je zaključio da se uticaj Sovjeta mora neutralizovati unutar oblasti koje su bile važne za SAD.
Na osnovu ova dva teksta, oblikovana je nova politika protiv SSSR-a tadašnjeg predsednika Harija Trumana. Kenan je postao vodeći autoritet u oblasti Hladnog rata, a nakon toga je imenovan i za šefa Odeljenja za planiranje državnog sekretarijata SAD. Na osnovu svega toga, imao je i glavnu ulogu u formiranju Maršalovog plana.
Tim planom je bila predviđena novčana pomoć državama Evrope u svrhu obnove ekonomije nakon II svetskog rata ali i zaustavljanje širenja sovjetskog komunizma. Plan je počeo 1948. godine i trajao narednih četiri.
U tom periodu je pojedinim evropskim državama upumpano oko 13 milijardi dolara ekonomske i tehničke pomoći koje su kasnije postale članice Organizacija za ekonomsku saradnju i razvoj (OECD).
Međutim, kada je Trumanova doktrina postala i službena američka politika, Kenan je počeo da je kritikuje jer je smatrao da se sve može rešiti pregovorima.
Zbog promene stava, njegov uticaj je postao marginalan a nakon što je strategija SAD tokom Hladnog rata postala agresivna, Kenan se čak žalio da su njegovi tekstovi tumačeni na pogrešan način. On je 1950. godine napustio ministarstvo spoljnih poslova i postaje veliki kritičar spoljne politike SAD.
Zanimljivo je da je bio ambasador u Moskvi i Jugoslaviji.
(E.P.K.)
