Ako vam zvuči poznato odnekud, da, o njemu je pisao Mihail Bulgakov. Prva rečenica vanvremenskog romana "Majstor i Margarita" posvećen je upravo ovom mirnom mestu, najprivlačnijem za lagani hod ili opuštanje na klupi pored vode: "Jednom na proleće, u nezapamćeno vruće predvečerje, u Moskvi, na Patrijaršijskim ribnjacima, pojavila su se dva građanina".
Pesnik Ivan Bezdomni i Mihail Berlioz, predsednik udruženja književnika, seli su na klupu pored Volanda, muškarca u sivom odelu, opisuje Bulgakov u nastavku knjige. Junaci romna bili su okruženi natpisima: Nikad ne razgovaraj sa strancima.
Danas u parku i dalje egzistira tabla sa tom porukom, kao znak poštovanja prema slavnom piscu.
Lav Tolstoj je takođe posvetio dužnu pažnju ovom mestu, i to u svom kultnom romanu "Ana Karenjina". Sam pisac je često zimi dolazio na klizanje sa ćerkama.
Patrijaršijski ribnjaci su ustvari veštačko jezero okruženo zgradama, uglavnom iz staljinističke ere. Prožeto je magijom, čarolijom, koja vam prosto ne dozvoljava da ne budete nadahnuti.
Obale Patrijaršijskih ribnjaka su očišćene i ukrašene, a ribe su, uz labudove i patke, jedini predstavnik životinjskog sveta. Legenda kaže da ovde mačke i psi ne zalaze.
Početkom 17. veka patrijarh Germogen je ovo mesto izabrao za svoju rezidenciju. Njegov naslednik, patrijarh Joakim, naložio je da se naprave tri ribnjaka kako bi svaki dan na stolu imao svežu ribu.
Nekada ih je bilo tri, ali su dva davnih dana isušena i pretvorena u stambeno naselje, te stoga može da zbuni naziv Patrijaršijski ribnjaci u množini za jedno jezero.
Na samom ulazu u park zapljusne vas miris lipe, tako egzotičan u odnosu na sve što ste do tada udisali u gradu. Tu se nalazi spomenik Ivanu Andrejeviću Krilovu, poznatom basnopiscu.
Od njegovog spomenika na putu u obilazak jezera nalaze se metalne ploče na kojima su junaci njegovih basni: "Majmun i ogledalo", "Slon i pas", "Vrana i sir", "Kvartet" i druge.
Kurir.rs/Dejan Ignjatović
Foto: Dejan Ignjatović
