Američkog misionara Džona Čaua (27) nedavno su ubili članovi plemena Sentinel čim je kanuom pristao na njihovo ostrvo. Šiv Visvantan, stručnjak za društvene nauke, rekoa je da ostvo nije otvoreno za turiste i da je reč o zaštićenom području. Prelepe peščane plaže, bogata vegetacija, prelepe šume modri okean okean pun najraznovrnijih riba mami turiste, ali to je opasna zamka.
"Tačan broj domorodaca nije utvrđen, ali znamo da opada. Vlast mora da ih zaštiti", rekao je Visvantan.
Krivolovci često pecaju u vodama oko ostrva jer su bogate kornjačama i jastozima upravo zbog izolovanosti od ostatka svijeta. Severni Sentinel, kako se zove ostrvo, dom je plemenima koja lukom i strelom napadaju sve nezvane goste i zbog toga su posete strogo kontrolisane.
Prelepo vulkansko ostrvo površine 72 kvadratna kilometra nalazi se u izolaciji od glavne grupe Andamanskih ostrva u Bengalskom zalivu i tehnički pripada Indiji, međutim ima poseban status autonomne regije sa neobičnom zabranom.
Naime niko ne sme da se približi ostrvu bliže od pet kilometara. Ostrvo koje zovu i rajem na zemlji, dokaz je kako su najljepše stvari često i najopasnije. Oni koji su kročili na njega više se živi nisu vratili.
Stanovnici ostrva su domoroci, a procenjuje se da ih ima između 50 i 400, ali tačan broj niko sa sigurnošću ne može da utvrdi. Koliko su opasni za sve ljude koji su izvan njihovog plemena, svedoči upravo zabrana približavanju ostrvu, jer je bilo mnogo slučajeva ubistava onih koji mu se previše približe, uključujući i poslednje ubistvo američkog misionara.
Na primer, nekoliko ribara koji su se previše približili ostrvu 2006. su uhvaćeni i bukvalno zaklani, a čak su i humanitarci loše završili.
Jedna se takva situacija dogodila prilikom pokušaja pružanja pomoći posle udara cunamija 2004 godine. Pripadnici plemena su tada helikopter, koji je na ostrvo doneo hranu i pakete prve pomoći. gađali kopljima i strelama.
Prema ono malo dostupnih informacija pleme još ne zna za vatru, a oružje koje potežu na svakog gosta izrađuju ručno, od ostataka metala sa olupina brodova, ali i od kostiju, kamena i drveta.
Njihovo naoružanje se sastoji koplja i ravnih lukova, a koriste i više vrsta strela, za lov na kopnu i u vodi. Hrane se uglavnom ribom, kokosom, svinjama, a ostalom divljači koju ulove u gustim šumama. Niskog su rasta (oko 160 cm), tamne kože i kovrdžave kose.
Prvi ljudski pokušaj kontakta sa njima bio je 1896. godine, kad je potraga za odbeglim zatvorenikom završila pronalaskom njegovog tela probodenog strelama, a sredinom 70-ih godina prošlog veka strelu je u nogu dobio i reditelj jednog dokumentarca.
Kurir.rs/express.hr
Foto printscreen Yt
NE PROPUSTITE
