Zemlja se daje na korišćenje u vremenskom periodu od pet godina, posle čega treba da pređe u vlasništvo ili iznajmi na duži rok. Na zemljištu se može izgraditi kuća za stanovanje ili pokrenuti bila koja privredna delatnost, uključujući stvaranje domaćinstva, pružanje različitih usluga, između ostalog i turističkih.
„Ljudi na Dalekom istoku Rusije uzimaju zemlju kako bi izgradili kuće i realizovali svoje preduzetničke ideje. Nesumnjivo da je to aktuelno i za stanovnike arktičkih teritorija, odgovarajuće predloge dobili smo i iz brojnih drugih regiona”, rekao je Trutnjev, a prenela služba za odnose sa javnošću Ministarstva za razvoj Dalekog istoka i Arktika.
Ruskim građanima biće na raspolaganju samo zemljište na kopnenoj teritoriji Arktika, u Murmanskoj oblasti, Neneckom autonomnom okrugu, Jamalo-Neneckom autonomnom okrugu, kao i 23 opštinska rejona Krasnojarskog kraja, Arhangelske oblasti, respublika Komi i Karelije. Na spisku se ne nalaze Čukotski autonomni okrug ni arktičke opštine Jakutije.
U prvih šest meseci realizacije novog zakona pravo na zemljište u regionu imaće građani prijavljeni u odgovarajućim subjektima i opštinama. Nakon isteka tog perioda istu mogućnost imaće svi građani RF, kao i uključeni u program državne podrške dobrovoljnom preseljenju u otadžbinu sunarodnika koji žive u inostranstvu.
Po mišljenju vlasti arktičkih regiona sve aktuelnija postaje potreba uprošćavanja sistema dodele zemljišta, budući da se do kraja leta očekuje da stupe na snagu zakoni o državnoj podršci preduzetničkoj aktivnosti na Arktiku. To će predstavljati podsticaj lokalnom stanovništvu za bavljenje preduzetništvom na svom zemljištu.
U arktičkoj zoni Rusije živi 2,5 miliona ljudi, pritom 90 odsto živi u velikim gradovima. Iako se mnogi od njih zbog odliva stanovništva smanjuju, osnovna infrastruktura ostaje.
To je odlična mogućnost za razvoj okolne individualne stambene gradnje, navodi pres služba Ministarstva za razvoj Dalekog istoka i Arktika.
Kako se ne bi donosio novi zakon pribeglo se amandmanima na federalni zakon o „dalekoistočnim hektaru“. Međutim, između Dalekog istoka i Arktika postoje bitne razlike. Recimo, arktički regioni pozvani su da ustanove granice dodeljivanih parcela tako da odobrene teritorije mogu da obuhvate područje grada.
Na Dalekom istoku se obrazuju „tampon zone“ u kojima se ne može dobiti zemljište. Uopšte uzevši na Arktiku upravo vlasti svakog subjekta, u dogovoru sa javnim Savetom arktičke zone odlučivaće koje zemljište će biti određeno za parcele.
Kurir.rs/Russia Beyond
NE PROPUSTITE
