Reč je o gradu rudnika bakra s početka 20. veka koji je nekada bio ušuškana zajednica za stotine stanovnika. Danas napušten ali obnovljen i očuvan, Kenikot je grad duhova koji je pomogao elektrifikaciji SAD.
Tokom 1900-ih, istraživači koji su tragali duž istočnog ruba glečera Kenikot naišli su na masivne zelene litice pune bakra. Potražnja za bakarnim žicamaa naglo je rasla, usled velikih napora SAD da uvede struju širom zemlje, a potomci familija poput JP Morgan i Gugenheim, videli su priliku. Oni su osnovali sindikat Aljaske, sa namerom da pristupe mineralnim bogatstvima njene divljine.
Do 1911. godine pruga je izgarđena preko negostoljubivog terena, a rudnik i mlin Kenikot su završeni. Na svom vrhuncu, Kenikot je zapošljavao 600 ljudi. Posao je bio naporan - temperatura u rudnicima bila je oko tačke smrzavanja a a sati su bili dugi. Ali prema rečima sadašnjeg lokalnog stanovnika Kelija Baija, zajednica je napredovala.
„Zimi su imali velike društvene događaje i klizanje na ledu“, rekao je. Grad je imao bolnicu, škole, objekate za rekreaciju, prodavnice, čak i mlekare.
Rudnik se zatvorio 1938. nakon što su se rude iscrpele i globalne cene bakra pale.
Napušteni grad je ponovo počeo da se "vraća u divljinu", zgrade su se polako rušile. Ali sredinom 1970-ih, ljudi koji su tražili način da ostvare "hipi" način života počeli su polako da se useljavaju u ostatke grada. Tako je Kenikot postao mesto za beg, kako kaže pisac i istoričar Ronald N Simpson.
"Tamo nije bilo nikakvog posla, ali ako su ljudi želeli da žove udaljeni od civilizacije, stvorili su neke poslove tamo", rekao je.
Kenikot je 1978. godine uvršten u Nacionalni registar istorijskih mesta SAD, a 1986. godine proglašen je nacionalnim istorijskim lendmark. 1998. godine, Američka služba nacionalnog parka preuzela je mnoge zgrade i veći deo zemlje i započela obnavljanje lokacije koju obilaze turisti uglavnom u letnjem periodu.
Kurir.rs / BBC, Foto: Profimedia / Tony Waltham
NE PROPUSTITE
