Njeno prenošenje u Moskvu izvršeno je krajem 14. veka, u vreme Tamerlanove najezde. Godine 1395. tatarski vojskovođa Tamerlan je sa svojom vojskom ušao u Rjazansku zemlju, opljačkao i razorio, zatim krenuo za Moskvu, pustošeći i uništavajući sve za sobom. Na brzinu skupivši vojsku, veliki knez Moskovski Vasilije, krenuo mu je u susret i zaustavio se kod Kolomne, na obali reke Oke.
Prestonica i njegova okolina bili su obuzeti užasom i pometnjom; služeni su molebani, sam mitropolit Kiprijan skoro neprestano se nalazio u hramu. Tada je odlučeno da se u Moskvu prenese Vladimirska ikona. Dočekali su je izvan grada na Kučkovom polju (sada ulica Sretenka). Mitropolit, sveštenstvo, kneževska porodica i narod koji su se molili: „Majko Božija, spasi zemlju Rusiju“.
Ikonu su uneli u Uspensku sabornu crkvu. Letopis kaže da se Tarmelan, zaustavivši se na jednom mestu dve nedelje, iznenada uplašio, okrenuo na jug i napustio granice Moskovske kneževine. Predanje kaže da mu se u snu javila Bogorodica Vladimirska okružena vojskom svetitelja i andjela i zapretila da će uništiti njegovu vojsku ako se drzne da napadne Moskvu koju ona štiti svojim pokrovom.
Drugo praznovanje ikone Bogorodice Vladimirske vrši se 23. juna (6. juli po novom kalendaru), u spomen svrgavanja tatarskog jarma za vreme Ivana III i izbavljenje Moskve 1480. godine od najezde hana Zlatne horde Ahmata.
Trećim praznovanjem ikone Bogorodice Vladimirske, 21. maj (03. juni po novom kalendaru) spominje se čudesno obnovljenje ikone 1521. godine i izbavljenje Moskve od uništenja od strane Mahmet Gireja, kazanskog hana, koji je 1521. godine došao do granice Moskve i počeo da spaljuje njena predgrađa, ali iznenada je odstupio od prestonice, ne nanevši joj štetu.
Vladimirska ikona Majke Božije, u skladu sa Predanjem, bila je naslikana još za života Bogorodičinog od strane Apostola i evanđeliste Luke na dasci stola za kojim je obedovala Sveta Porodica.
Ova izuzetna ikona se do 5. veka nalazila u Jerusalimu, i tek za vreme Teodosija Mlađeg preneli su je u Carigrad, a početkom 12. veka patrijarh Luka Hrisoverg poslao je specijalnu kopiju te ikone na dar velikom knezu Kijevskom Juriju Dolgorokome koji ju je postavio u Višgorodskom ženskom manastiru blizu Kijeva.
Njegov sin Andrej, nazvan Bogoljupski, prelazeći u vladimirsku kneževinu (u okviru Rostovske zemlje), preneo je sa sobom i Bogorodičinu ikonu.
Kurir.rs/hodočasnik.org
NE PROPUSTITE
