Kada se kaže reč vojvoda svi pomislimo na četvoricu veličanstvenih generala - Radomira Putnika, Stepu Stepanovića, Živojina Mišića i Petra Bojovića.
Četvorica veličanstvenih srpskih vojnika ušla su u istoriju ne samo kao pobednici ratova, već pre svega kao svetli primeri junaštva, morala, znanja, kulture i uzvišenog duha.
No, znamo li istoriju čina VOJVODE?
Vojvoda bojni je bio najviši vojni čin u vojskama Kraljevine Srbije i Kraljevine Jugoslavije, koji je po značenju odgovarao činovima maršala ili feldmaršala u zemljama koje te činove primenjuju. Kao što smo već rekli ove činove su u srpskoj vojsci imali Radomir Putnik, Stepa Stepanović, Živojin Mišić i Petar Bojović.
Zanimljivo je da mnogi smatraju da je ovaj čin trebalo da ima i genijalnio srpski vojvoda, lužičko-srpskog porekla Pavle Jurišić - Šturm.
Prvi je čin vojvode, najviše zvanje, dobio Radomir Putnik, 20. oktobra 1912. godine.
Posle njega čin vojvode dobio je Stepa Stepanović 20. avgusta 1914. godine, pa Živojin Mišić 4. decembra 1914. gone i na kraju Petar Bojović 13. septembra 1918. godine.
Priča o Milošu Vasiću
Čin vojvode ustanovio je oficir Miloš Vasić. Miloš Vasić bio je general srpske vojske i divizijski general jugoslovenske vojske. Idejni je tvorac Zakona o ustrojstvu vojske Kraljevine Srbije iz 1901. godine kojim je uveden novi čin bojnog vojvode. Vasić je bio izuzetno obrazovan oficir. Pored svog, srpskog, Govorio savršeno francuski, ruski, nemački, engleski, italijanski, grčki i bugarski.
Dolazimo do priče o Svetozaru Borojeviću, Srbinu iz srpske pravoslavne porodice. Imao je najviše zvanje u austro-ugarskoj vojsci i imao je pravo da traži tituli mađarskog barona. Bio je feldmaršal austrougarske vojske, jedan od najistaknutijih austrijskih vojskovođa, ugarski, odnosno mađarski plemić i to od 1905. godine sa predikatom „od Bojna".
Godine 1919, godinu dana posle završetka Prvog svetskog rata je podneo zahtev da bude primljen u vojsku Kraljevine SHS. Odbijen je. Da je primljen, bio bi peti vojvoda. Pričalo se da zbog Hrvata nije primljen u srpsku vojsku. O njemu postoje kontroverze. Bio je na čelu neprijateljske vojske. Do kraja je ostao veran austrijskoj kruni.
Uoči Prvog svetskog rata Frankovci, sledbenici Josipa Franka, antisrpski raspoloženi Hrvati, razorili nadgrobni spomenik roditelja Svetozara Borojevića, na pravoslavnom groblju u Petrinji. Živeo je u Klagenfurtu u Austriji, gde je i umro 1920. godine u velikom siromaštvu. Sahranjen je u Beču u grobu koji je platio svrgnuti car Karlo I.
Podsetimo i da je titulu počasnog vojvode imao veliki prijatelj Srba Luj Franše Depere. Titulu počasni vojvoda Kraljevine SHS dobio je 29. januara 1921. godine.
Kurir.rs/J.Ć.
NE PROPUSTITE
Bonus video:
