U narednih nekoliko dana, svetski mediji su bili počašćeni impresivnim snimcima kako borbeni avioni Su-25, bombarderi Su-24 i moćni lovci-bombarderi Su-34 odlaze iz sirijske baze operacije u Latakiji i vraćaju se u Rusiju gde je priređena ogromna proslava i prijem porodica posada i javnosti, kaže Justin Bronk naučni saradnik na vojnim naukama Instituta Rojal Junajted Servis.
Glomazni transportni avion Antonov pravio je ture između Rusije i Latakije, vraćajući u domovinu materijal i osoblje koji su potrebni eskadrilama borbenih bombardera.
Međutim, kako je postalo iznenada jasno, to je bilo daleko od pravog povlačenja i izvlačenja, jer se više opreme i osoblja dovuklo iz Rusije u Siriju u povratnim letovima ovih transportera. Ono što se promenilo je mešovitost sile i mogućnosti Rusije koja pomaže ratne napore predsednika Bašara al-Asada. Došlo je do povećanja broja helikoptera Mi-35 Hind, koji su se dokazali u borbama, a pridružili su im se moderni Mi-28 Havoc i ultramoderni Ka-52 Alligator koji su razmješteni za borbe po prvi put.
Iako ostaje fokus na superiornost u vazduhu uz pomoć borbenih mlaznjaka Su-30 i Su-35S, zajedno sa bombarderima Su-24, kontingent letelica fiksnih krila ruske kampanje značajno je oslabio.
Preuzimanje Palmire
Dok se prekid vatre između Asada i umerenih pobunjenika u okolini Halepa većinom održava, borbe su se premestile na mete koje su bile saopštene u početnoj fazi ruske intervencije – položaje oružane grupe Islamska država Irak i Levant.
Nedavno preuzimanje Palmire iz ruku ISIS je impresivno postignuće sirijske armije i ruske vazdušne i tehničke pomoći. U mobilnijem ratovanju u okolini Palmire, niskoleteći helikopteri su daleko efikasniji i vojno relevantniji od operacija protiv gradova pod opsadom koji su u rukama umerene opozicije.
Sa druge strane, rusko nasumično tepih-bombardovanje sa nenavodećim projektilima i kasetnom municijom – što je rađeno protiv gradova u rukama pobunjenika, a u znak podrške Asadovim ofanzivama u okolini Halepa i drugde – ima manju psihološku i taktičku vrednost protiv pokretnih ISIS snaga na otvorenom prostoru.
Stoga ima smisla da Rusija ojača svoje snage sa borbenim helikopterima, a ne sa borbenim mlaznjacima.
Međutim, dolazi do povećanja rizika da bi više ruskih letelica moglo biti izgubljeno pošto su i najmoderniji niskoleteći helikopteri u opasnosti od mnogih projektila koji se ispaljuju sa ramena, a koje koriste razne pobunjeničke grupe u Siriji.
Ruski Mi-28 deli dosta osobina sa američkim AH-64 Apache helikopterom koji je bio glavno oružje zapadnih operacija u Iraku i Siriji. Veoma je opremljen za blisku podršku Asadovih kopnenih snaga na relativno otvorenom terenu, ima mogućnosti da ostane na poziciji daleko više od mlaznjaka i može izvesti i ponoviti više napada projektilima, raketama i topovskom vatrom.
Prednost Alligatora
Sa druge strane, Ka-52 je nešto nekonvencionalnija letelica sa dvostrukim setom elisa na rotoru, postavljenim jedna iznad druge, te bez repnog rotora.
Ove karakteristike letelici daju prednosti u odnosu na konvencionalne helikoptere u sferi brzine, odnosa snage i težine, te otpora udarima neprijateljima. Pojavljivanje ovog helikoptera u Siriji – što mu je prvo borbeno iskustvo – vredi istaći iz dva razloga.
Prvo, poput korišćenja superiornih borbenih aviona, nevidljivih krstarećih raketa i poslednjeg modela tenka T-90M, ovo je novi primer ruske tendencije da koristi rat u Siriji kao izložbu svojih naprednih sistema za sva izvozna tržišta, čak i gde vojno nisu ni potrebni.
Drugo, sugeriše da ruske specijalne snage na sirijskoj teritoriji postaju sve više dinamične. To navodimo jer je namena Mi-28 da bude standardni napadački helikopter regularne ruske armije, dok je Ka-52 namenski raspoređen ruskim specijalnim snagama kao njihova vazdušna podrška.
Uprkos ruskim izjavama o povlačenju većine snaga iz Sirije, izvlačenje letelica sa fiksnim krilima maskiralo je generalno povećanje snaga što je primetno sa razmeštajem helikopterskih borbenih jedinica.
Ono što ostaje čudno je to da Putin malo koristi u politici postignuća svojih borbenih jedinica u Siriji koje su sada preuzele primat u borbi protiv ISIS – sa značajnim uspehom – umesto što bombarduje umerene pobunjeničke snage u gradovima pod opsadom, a koje imaju podršku Zapada.
(Aljazeera)
