Američko oružje koje su nevidljivi bombarderi prvi put bacili na Kosova 1999. godine, a zatim se koristilo i u ratovima nakon 11. septembra, uskoro će koristiti ukrajinski piloti koji lete avionima ruske proizvodnje.
Oružje "Joint Direct Attack Munitions", skraćeno JDAM, su satelitski navođene bombe koje će Ukrajina dobiti u sklopu novog paketa vojne pomoći vrednog 1,85 milijardi dolara.
Bajdenova administracija objavila je ove nedelje da će oružje biti deo novog paketa vojne pomoći vrednog 1,85 milijardi dolara, dajući Kijevu mogućnost preciznog navođenja, piše Njujork tajms.
Kada se ispusti sa veće visine, bomba može da putuje oko 25 kilometara do cilja pre nego što eksplodira. Uz odgovarajuću vrstu opreme, ukrajinski avioni bi potencijalno mogli da nose više JDAM-ova u jednoj misiji, baš kao što to rade američki i NATO ratni avioni.
O kakvom oružju je reč?
JDAM se odnosi na komplet koji je pričvršćen za bombu opšte namene američke vojske Mark-80 i pretvara je u oružje vođeno GPS-om. Bojeva glava Mark-80, koja je razvijena ubrzo nakon Drugog svetskog rata, dizajnirana je da se lako opremi raznim dodacima za upotrebu u različitim situacijama. Tokom decenija ugrađivani su različiti priključci - za nisko bombardovanje, za pretvaranje u kopnene i morske mine, i na kraju za razne vrste vođenog oružja.
Obično dolazi u tri veličine, od 225 do 900 kilograma, a ne zna se koji će model ili modeli biti isporučeni u Ukrajinu. Od njihove prve borbene upotrebe kasnih 1990-ih, JDAM-ovi su poboljšani i dodate su nove mogućnosti. Oni mogu da rade sa raznim upravljačima koji kontrolišu da li će eksplodirati iznad tla, na površini ili nakon što se ukopaju u zemlju.
Jedan ažurirani komplet dodaje par krila koja se otvaraju nakon što je bomba bačena, omogućavajući joj da leti više od 65 kilometarado cilja.
Zašto SAD nisu dale te bombe Ukrajini ranije?
Za razliku od drugog američkog oružja, problem nije dužina obuke ili troškovi održavanja. Trebalo je rešiti nekoliko fundamentalnih hardverskih i softverskih problema: JDAM kompleti nisu dizajnirani za upotrebu sa ukrajinskim bombama ruske proizvodnje, a ruski ratni avioni te zemlje ne mogu da nose bombe američke proizvodnje, niti ruski kompjuteri za letenje mogu elektronski da komuniciraju sa američkom vođenom municijom.
Otkako je Poljska pristupila NATO-u, neki od njenih ruskih ratnih aviona MIG-29 su pretvoreni da nose NATO municiju, ali je to zahtevalo zamenu njihovih kompjuterskih sistema koje je dizajnirao Sovjetski Savez. Za Ukrajinu je bio potreban brži pristup.
Kurir.rs/Mondo
NE PROPUSTITE
