Život nekolike stotine mališana prekinuo je zao naum Pavelićevih koljača. Istoričar Đorđe Bojanić, koji se kroz svoj rad bori protiv zaboravljanja naše istorije smatra da 90 odsto Srba ne zna da ovo mesto postoji.
„Zašto? Neodgovorni i nedostojni imena naših predaka olako zaboravljamo svoje žrtve ili nas to ne interesuje, što je velika tragedija po nas, zato smo tu gde i jesmo. Imamo li pravo tražiti oprost od Novomučenika srpskih zbog našeg besmisla i nedostatka egzistencijalnog samopoštovanja!?“, pita se Bojanić i dodaje: „Parcela broj 142 na zagrebačkom groblju Mirogoj krije tajnu dece mučenika, žrtava ontološkog zla oličenog u genocidnoj Nezavisnoj Državi Hrvatskoj i njenim ustašama. Skoro nevidljiva ploča sa natpisom, jedva vidljiva i prekrivena rastinjem, kao što smo i mi prekriveni neznanjem i ravnodušnošću“
Bojanić smatra da su ova nedužna deca zaslužila mauzolej, a za kojim po njegovim rečima, naši preci i žrtve genocida plaču!
„A mi živi i dalje nemamo snage da mauzolej podignemo! Čak ni poglavlje u udžbenicima istorije nemamo o srpskom stradalaštvu u 20 veku. Zašto? Moramo ovo znati, da nam se zlo ponovo ne dogodi“, jasan je Bojanić.
Na groblju se nalazi spomenik i mala ploča na kojoj piše „Ovde je sahranjeno nekoliko stotina dece sa Kozare 1942“.
Danas tek po koja igračka svjedoči da nije običan grob već mesto gde je stotine mališana zadnju put videlo svjetlost dana. Dugo čuvanu tajnu otkrio je Duško Tomić u knjizi „Putevima smrti kozarske dece“, piše portal Jadovno.
Knjiga donosi spisak 862 dece koja su ubijena i na tom mestu sahranjena.
Kurir.rs/In4S.net
Foto: In4S.net
NE PROPUSTITE
