Longijarbien je najveće naselje i glavni grad norveške prekomorske teritorije Svalbard. Naselje se nalazi na Spitsbergenu, najvećem ostrvu svalbardskih ostrva, a u njemu trenutno živi oko 1.800 ljudi, uglavnom Norvežana i Rusa.
Naselje je 1906. godine osnovao Džon Manro Longiar, po kojem je i dobilo ime koje na norveškom znači Longiarov grad.
Naselje je 1943. bilo razrušeno od strane Nemaca, ali je ubrzo nakon Drugog svetskog rata obnovljeno. Do početka devedesetih godina 20. veka glavna delatnost u naselju je bilo rudarstvo.
Jedna od posebnosti ovog grada je što je u njemu zabranjeno umreti. Čim je jedan od stanovnika teško bolestan ili na samrti, hitno se prevozi avionom ili brodom do norveškog kopna. Čak i da se dogodi smrt u gradu, meštanin neće biti tamo sahranjen, piše BBC.
Osim toga, građanima je dopušteno da se slobodno kreću s puškama zbog velike opasnosti susreta s polarnim medvedima, čija se populacija procenjuje na preko 3.000.
U gradu je zabranjeno i držanje mački jer se smatra da ugrožavaju ptice.
Danas Longiarbien nudi široku ponudu aktivnosti i ustanova, pa se u njemu nalaze zatvoreni bazeni, sportska dvorana, prodavnica s kućnim potrepštinama, tri hotela, crkva, suvenirnice itd. 1993. godine u naselju je otvoren i univerzitetski centar.
Čudan grad za život. Ali poslednjih godina sve više turista navraća u ovu polarnu naseobinu. 3.400 turista u gradu od 2.000 stanovnika.
Ovde su irvasi normalna pojava, videćete ih kako slobodno švrljaju naokolo. Svoje stanište na ostrvu pronašle su i polarne lisice i neke vrste ptica.
