Danilo Kiš, jedan od najznačajnijih pisaca našeg regiona, preminuo je pre 25 godina, 15. oktobra 1989. u Parizu, ostavivši za sobom dela koja su duboko utisnuta u našu književnu i sveukupnu istoriju.
Kiš (1935-1989) je romansijer, pripovedač, esejista, dramski pisac, prevodilac sa francuskog, ruskog i mađarskog jezika. Bio je član SANU, diplomirao je svetsku književnost u Beogradu.
Preminuo je u Parizu 15. oktobra 1989, a sahranjen je u Aleji velikana na Novom groblju u Beogradu. U Beogradu i inostranstvu izvodi se predstava "Grobnica za Borisa Davidoviča" kao regionalni pozorišni projekat, a uskoro će biti objavljena i Kišova sabrana dela.
Bio je dramaturg pozorišta "Atelje 212" i lektor za srpski jezik u Strazburu, Bordou i Lilu. Među njegovim delima su romani "Psalam 44", "Mansarda", "Bašta, pepeo", "Peščanik", "Grobnica za Borisa Davidoviča", pripovetke "Rani jadi", "Enciklopedija mrtvih", drama "Elektra 70", polemički spis "Čas anatomije".
Počeo je kao pesnik, a potom se okrenuo prozi kojom je u drugoj polovini 20. veka izveo poetički preokret u srpskoj književnosti.
Predstava po njegovom romanu "Grobnica za Ivana Davidoviča", u režiji Ivice Buljana, premijerno je izvedena 21. jula na Mitelfestu u Italiji. Krajem septembra igrana je i u Beogradu u okviru 48. po redu pozorišnog festivala Bitef.
Taj kompleksan Kišov tekst dat je u vidu epizoda koje hronološki prate životni put revolucionara B. D. Novskog, kroz scene pune nasilja, erotike, nagosti, žive muzike, vatre i leda na pozornici.
Predstava je nastala u koprodukciji Hartefakta, Mini-teatra Ljubljana, Bitef teatra, Novog kazališta Zagreb, CZKD Beograd, Festivala Zadar snova i u saradnji sa Ministarstvom kulture Srbije u okviru projekta obeležavanja stogodišnjice početka Prvog svetskog rata.
U sklopu obeležavanja uspomene na velikog književnika, akademika SANU nedavno je u najmlađem beogradskog naselju "Stepa Stepanović" otvorena osnovna škola koja nosi njegovo ime.
Kišovo ime nose i srednja škola u Budvi, kao i ulice u Novom Sadu, Beogradu, Podgorici, Vršcu. Njegovo ime nosi biblioteka u Vrbasu, kao i Narodna biblioteka u Tesliću, gradiću u republici Srpkoj, BiH. U Kišovoj rodnoj Subotici uspomenu na njega čuvaju Gradska knjižara i Fondacija za omladinsku kulturu.
