BEOGRAD - Na dan 7. aprila, pre tačno 70 godina preminuo je u 71. godini u Indijani poznati srpski pesnik, pisac i diplomata Jovan Dučić.
Smatra se da je Dučić rođen 15. jula 1872.godine u Trebinju. Pesnikov otac Andrija bio je trgovac i poginuo je ustanku 1875. godine, a majka Jovanka pored Dučića i ćerke Milene imala je dvoje dece iz prvog braka.
Osnovnu školu Dučić je završio u Trebinju, kada se porodica preselila u Mostar Dučić upisuje trgovacku školu kod svog polubrata, jer tamo nije bilo gimnazije.
Školovanje nastavlja u Sarajevu 1890 i 1891. godine u učiteljskoj školi, a zatim u Somboru, gde maturira 1893. godine. Jedno vreme je bio učitelj u Bijeljini, odakle su ga proterale vlasti zbog patriotskih pesama, pa je bio prinuđen da radi u manastirskoj školi u Žitomisliću.
Diplomatsku karijeru Dučić započinje 1907. godine u Ministarstvu inostranih dela Srbije. Radio je u Carigradu, Sofiji, Rimu i Madridu. U Kairu je bio od 1926. do 1927.godine, a potom je privremeno penzionisan.Godine 1937. postavljen je za prvog jugoslovenskog diplomatu u rangu ambasadora u Bukureštu.
Dučić je u svom poetskom razvoju imao više faza. Počeo je sa prvom objavljenom pesmom "Samohrana majka" (1866). Od 1896. godine redovno izdaje u mostarskoj "Zori". Od 1901. njegove pesme izlaze u "Srpskom književnom glasniku".On kasnije odlazi na Zaps gde upisuje Filozofsko-sociološki fakultet. Sedam godina je studirao u Ženevi (1899 do 1906), ali je često boravio u Lozani, Parizu i Minhenu. To je period kad on najintenzivnije uči. Tečno je govorio francuski, nemački i ruski jezik.
Život u tuđini, ma koliko on interesantan bio, pobuđivao je u njemu bolnu nostalgiju za zavičajem. Kao i njegov prijatelj Aleksa Šantić, Dučić je u početku svog pesničkog stvaranja bio pod uticajem Vojislava Ilića, ali kasnije se u inostranstvu tog uticaja sasvim oslobodio i izgradio svoju individualnu liriku prema uzorima francuskih parnasovaca, dekadenata i naročito simbolista.
U doba opšteg kulta prema modi sa Zapada, njegova je poezija odista značila novinu i osveženje, i u motivima i u izražaju.On otkriva sasvim nove motive u našoj poeziji, dotle neslućene, retka osećanja, bizarna, prefinjena. Čak i lična raspoloženja, svoju erotiku, neće reći jednostavno niti će dozvoliti da izgleda obična.On je izdao više od 10 knjiga poezije, a izdavačko preduzeće "Narodna prosveta" je izdalo Dučićeva sabrana dela u pet tomova (1929. do 1930) - "Pesme sunca" (1929), "Pesme ljubavi i smrti" (1929), "Carski soneti" (1930), "Plave legende" (1930), "Gradovi i himere" (1930)."Blago cara Radovana: knjiga o sudbini", izdata je 1932. godine.
Dučić je umro u SAD 7. aprila 1943. godine. Izložba posvećena sedamdesetogodišnjici od smrti slavnog pesnika "Retka izdanja Ducicevih knjiga povodom 70 godina od pesnikove smrti" biće otvorena 8. aprila u Pozajmnom odeljenju Biblioteke grada Beograda.
Na izložbi biće predstavljena prva i retka izdanja Ducucevih dela i sabrana dela koja se teško igde mogu videti, pogotovo na jednom mestu.
