ZAGREB - Sada je potpuno jasno da se nadziru i hrvatski diplomatski predstavnici, kao i novinari i poslovni ljudi iz Hrvatske koji rade i žive u Americi.
Svakog novog diplomatu koji dođe u Ameriku, pa tako i hrvatske predstavnike, prvih nekoliko meseci nadziru kako bi se saznalo koje su im aktivnosti u slobodno vreme, da li su skloni kockanju, opijanju, noćnom životu, preljubima ili kriminalnim radnjama.
Kontroliše se sa kojim tajnim službama komuniciraju, a dobro je poznato ko je od diplomatskih službenika i pripadnik nacionalne tajne službe. Agenti FBI i posebne službe za obezbeđenje stranih državnika, koji po celu noć borave na hodnicima ispred hotelskih soba u kojima su štićene osobe, znaju i ko je kome iz delegacije odlazio u noćne posete i ujutro se vraćao u svoju sobu. Čitaju se i svi njihovi imejlovi, pa i oni koje šalju sa privatnih adresa.
Upravo se iz međusobnih razgovora koje imaju hrvatske diplomate ili iz njihovih susreta sa Amerikancima i komentarima o događanjima u Hrvatskoj najbolje zaključuje ko je kome u hrvatskoj politici naklonjen i gde su "žarišta sukoba". Nakon dva povratka sa Kube, sa koje je direktno dolazio na Generalnu skupštinu UN, predsednik Stjepan Mesić posebno je praćen jer Vašington nije bio oduševljen takvim putovanjima.
Takođe, Američke tajne službe znale su sve o Sanaderovim kretanjima po Americi, susretima u Njujorku i Los Anđelesu nakon što je prestao da bude predsjednik Vlade Hrvatske.
Pratili su njegovo delovanje na Univerzitetu Kolumbija, gde je radio kao saradnik instituta Hariman, a znali su čak i restorane u koje je odlazio. Sanader je voleo da komunicira na skajpu verujući da se on ne nadgleda. I u tome se prevario.
