BEOGRAD - Spomenik ruskom caru Nikolaju II Romanovu, u znak zahvalnosti za njegove zasluge za srpski narod i državu u Prvom svetskom ratu, postavljen je u centru Beograda.
Nikolaj II podržao je Srbiju u najpresudnijim danima Prvog svetskog rata, počev od austrougarske objave rata 28. jula 1914. godine. Rusija, odnosno Nikolaj II presudno je pomogla Srbiju i slanjem najrazličitije pomoći bez koje bi otpor 1914. i 1915. bio neuporedivo teži.
Pošto su se Srbi krajem 1915. posle zajedničke ofanzive Austrougarske, Nemačke i Bugarske, našli u bezizlaznom položaju i pošto je usledilo tragično povlačenje vojske i naroda preko planinskih vrleti i bespuća, put obala Jadrana i Jonskog mora, upravo je intervencija Nikolaja II omogućila evakuaciju Srba.
Tada, januara 1916. Nikolaj II zapretio je da će Rusija istupiti iz rata ako Britanija i Francuska ne evakuišu Srbe, odnosno ne pošalju flotu kojom će biti transportovani. Potom je usledio postupni oporavak i priprema za Solunski front. Računa se da je na Krf tada evakuisano do 140.000 vojnika, a u Bizertu (tada francuski Tunis) 12.000.Car Nikolaj II je 1915. omogućio i opremio dobrovoljačke formacije sastavljene od zarobljenih austrougarskih podanika juznoslovenskog porekla koji su se našli u Rusiji. Praktično, osim retkih izuzetaka, jedino su Srbi pristupali tim jedinicama. Spomenik Nikolaju II koji je podignut u Beogradu donirala je Rusija, a podignut je pod pokroviteljstvom predsednika Srbije Tomislava Nikolića, u ulici Kralja Milana, odnosno u parku između te i ulice Kraljice Natalije, odnosno zgrada negdašnje republičke Skupštine Srbije i, sa donje strane, Ruskog doma.Na mestu tog parka, nalazilo se poslanstvo Rusije u Srbiji do Prvog svetskog rata. Park je uredila Skupština grada Beograda u saradnji sa pojedinim ruskim kompanijama, a radove je nadgledao koautor spomenika Genadij Provatorov. Nikolaj II Romanov, poslednji ruski car, rođen je u Moskvi 1868, kao najstariji sin cara Aleksandra III i carice Marije Fjodorovne (Dagmar od Danske). Venčao se Alisijom od Hesena (Aleksandra Fjodorovna) s kojom je imao petoro dece.
Na presto je stupio 1894. godine. Pod pritiskom javnosti posle revolucije 1905. darovao je Rusiji ustav i parlamentarni sistem, koji nije doveo do stabilizacije prilika u zemlji. Bilo je to vreme brojnih revolucionarnih i terorističkih aktivnosti širom sveta.Razočaran ponašanjem podređenih i opštim prilikama u zemlji koja je u ratnim okolnostima bila izložena revolucionarnim trvenjima, abdicirao je 15. marta 1917. godine, u korist brata, koji je odbio krunu.
Nikolaja II i celu carsku porodicu streljali su boljševici 17. jula 1918. godine u Jekaterinburgu (u sovjetsko vreme Sverdlovsk) na Uralu. Ruska crkva, prvobitno zagranična, a potom i Moskovska patrijaršija, ga je kanonizovala, kao mučenika.
