Selo Mutalask u oblasti Kapadokijskoj postalo je poznato po ovom velikom svetitelju pravoslavne crkve. Tu se Sava rodio od oca Jovana i majke Sofije. U osmoj godini napustio je roditeljski dom i zamonašio se.
Posle 10 godina prelazi u Palestinske manastire, i tu se najduže zadržao u porodici svetog Jevtimija Velikog (v. 20. januar) i Teoktista. Jevtimije mu je prorekao, da će biti slavan monah i nastavnik monasima, i da će osnovati lavru veću od svih lavri toga vremena. Po smrti svetog Jevtimija udalji se Sava u pustinju, gde u jednoj pešteri, koju mu angel Božji iskaza, provede kao otšelnik pet godina.
Posle toga, kada je postao savršen monah, počeše se, po Promislu Božjem, skupljati oko njega mnogi željni duhovnog života. Ubrzo ih se skupilo tako mnogo, da je Sava morao da zida i crkvu i mnoge kelije. Kada mu je otac umro došla mu je majka Sofija, koju on zamonašio, i dao joj keliju u kojoj je bila do kraja života. Mnogo napada pretrpeo je ovaj sveti otac od bliskih ljudi, od jeretika i od demona. Ali je on sve njih pobedio, i to: bliske ljude blagošću i popustljivošću, jeretike nepokolebljivim pravoslavnim veroispovedanjem, a demone krsnim znakom i prizivanjem Boga u pomoć.
Naročito je veliku borbu imao sa demonima na gori Kastelu, gde je osnovao drugi svoj manastir. Osnovao je sedam manastira. On i Teodosije Veliki, smatrani su najvećim svetiteljima i stubovima pravoslavlja na Istoku. Careve i patrijarhe oni su ispravljali u veri, a svima i svakome služili primerom smernosti svetiteljske i čudesne sile Božje.
Posle teškog i mnogo plodnog života upokoji se sveti Sava 532. godine u devedeset četvrtoj godini života. Između mnogih drugih čudotvornih i dobrih dela neka bude spomenuto samo to, da je on prvi uredio čin bogosluženja po manastirima, poznat pod imenom čina Jerusalimske crkve.
Kurir.rs/pravoslavnacrkva.ch
Foto
