U radu dr Slobodana Bjelice ‘Kosovo i Metohija u okviru Jugoslavije’ (Kultura polisa, 2006) piše da je 1. septembra 1945. donet Zakon o ustanovljenju i ustrojstvu Autonomne oblasti Kosovo i Metohija, koje se sastojalo od 15 srezova. Dakle, nisu bile u pitanju opštine, nego srezovi, koje su bile veće teritorijalne jedinice i obuhvatale više opština. Srezovi su bili posrednici između lokalnih vlasti, dakle opštinskih, i republičkih, a u ovom slučaju vlasti autonomne oblasti.
Despotov navodi da se krajem 1954. godine uvodi se novi komunalni sistem na teritoriji cele FNRJ.
„On je podrazumevao i ukidanje srezova, kao suvišnih administrativnih tela, i prenos većih ingerencija najnižim nivoima vlasti, tj. opština. Dakle, dolazi do ukrupnjavanja pojedinih opština kako bi brojčano i teritorijalno mogle da se ujednače i da budu funkcionalno samoodržive, a ukidaju se srezovi. U to vreme na Kosovu je bilo pet srezova (verovatno je ustavom iz 1946. onaj prvobitni broj od 15 srezova, ukrupnjavanjem sveden na pet). Zakon o ukidanju srezova na KiM usvojen je 5. decembra 1959. a formirano je 28 opština. Valjda su taj broj zaokružili na 30 ili je posle bilo još nekih izmena. Među novim opštinama bilo je i teritorija koje se spominju u tekstu, pa i Pančićev vrh, koji se ne spominje. Prema nekim nagađanjima, zaista je Stambolić proširio teritorije pojedinih opština srpskim naseljima kako bi povećao svoje glasačko telo, mahom srpsko stanovništvo, a prema zvaničnim obrazloženjima u te opštine su ušla i sela koja su, inače, ekonomski i društveno gravitirale ka njima (što isto ima smisla). Nikakav Tito se nije bavio nekakvim prekrajanjem seoskih opština – to je bila politika niskog nivoa u kojoj su učestvovale vlasti Republike Srbije i CK SKS“, objašnjava Despotov.Ovo je cela analiza
