Veliki deo sveta je devedesetih godina podržao komadanje Jugoslavije, a to je posebno zagovarala Nemačka! Naime, kako u svojoj knjizi "Put u rat: Nemačka, NATO i Kosovo" piše nemački istoričar i politikolog Matijas Kincel, Nemačka je za to imala svoje razloge, pa se zato od početka devedesetih među prvima, između ostalog, svrstala na stranu Albanaca, podžavajući njihove secesionističke težnje, pružajući im pomoć u stvaranju i naoružavanju terorističke Oslobodilačke vojske Kosova (OVK), te kasnije zagovarajući NATO bombardovanje SRJ.
- Zašto se Nemačka tako rano i tako jasno pozicionirala baš na Kosovu? Tu je ulogu sigurno odigrala jedna posebna, istorijski uslovljena kivnost na Srbe i na Jugoslaviju. Zar nisu "Srbi" dali doprinos tome da Nemačka izgubi oba svetska rata? I zar nije formiranje "veštačke tvorevine" Jugoslavije u oba slučaja bilo u čvrstoj vezi sa nemačkom kapitulacijom? Ambicija da se Jugoslavija rastavi na njene "etničke" sastavne delove, koju je Nemačka ispoljavala od 1990, bila je prema tome latentno motivisana i težnjom da se simbol nemačkih poraza izbriše sa geografske karte. Ovaj afekt iz sfere politike sećanja probio se u snažnoj devizi sa kojom je Klaus Kinkel 1992. stupio na dužnost (ministra inostranih poslova Nemačke, prim. nov.): "Srbe moramo da bacimo na kolena" - naveo je Kincel u pomenutoj knjizi, koju je u srpskom prevodu upravo objavio Službeni glasnik.
On je naveo i da je Nemačka sve vreme uporno zagovarala rat protiv Srbije, te da je više od SAD težila ratnom ishodu krize na Kosmetu.
Kurir.rs
NE PROPUSTITE
Bonus video:
