Jednoga dana, dok je svjetski naučenjak Pupin iz srpskih pjesama čitao kako je Marko ukidao svadbarinu i brisao suze sirotinji, doprije do njega glas plača srpske sirotinje iz Srbobrana. Bio je dalek taj glas da ga je samo duša velikih osjećaja mogla čuti, a bio je toliko bolan da mu se samo golemi junak mogao odazvati.
I prevrnu se u njemu mlijeko njegove Pijade, a uzavri u njemu krv njegova Koste.
Nestade naučnjaka u fraku i velikana iz dvorova, a ostade Srbin Markova soja i krvava pogleda.
Podiže se veliki Pupin da brani srpsku sirotinju.
u sledećem nastavku feljtona
Vera, a ne briga, vodila je Mihajla Pupina kroz život. Majka Pijada, nepismena žena najveće mudrosti. Šta je Pijada rekla sinu Mihajlu što je odredilo njegov put.
(Kurir.rs/Aleksandra Ninković Tašić /Foto: Privatna Arhiva)
